طراحی و مدلسازی فرایندی سیستم جداسازی دی اکسید کربن از گازهای فرآیندی
محل انتشار: اولین همایش ملی حفاظت و برنامه ریزی محیط زیست
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,758
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NATURE01_509
تاریخ نمایه سازی: 31 فروردین 1392
چکیده مقاله:
اولین نظریه در مورد دی اکسید کربن واثرات زیست محیطی آن توسط تی.سی. چمبرلین در اواخر قرن 11 ارائه شد. بر اساس نظریه وی تغییر در حجم دی اکسید کربن اتمسفری در تغییرات وسیع آب وهوایی تأثیر بسزایی داشتهوفعالیت های صنعتی مسئول اصلی افزایش حجم دی اکسید کربن در اتمسفر می باشند. مطالعات انجام شده در کشور ما حاکی از آن است که دی اکسید کربن حدود 57 08 درصد از گازهای گلخانه ای را شامل می شود - [4] . از این رو دیاکسید کربن را می توان مهمترین گازگلخانه ای دانست و به همین دلیل دانشمندان وکارشناسان محیط زیست معتقدند در صورت ممانعت از انتشار دی اکسید کربن به جو زمین ، اثرات زیست محیطی گازهای گلخانه ای را میتوان به مقدار قابل توجهی کاهش داد. اکثر فرایندهای جذب / جداسازی انرژی بر و غیر سازگار با محیط زیست میباشد لذا می بایست از طریق شبیه سازی به آرایش بهینه در زمینه جداسازی CO2 رسید. جداسازی CO2 توسط غشاء در مقایسه با فرایندهای جذب و یا تقطیر ضمن برخورداری از عملیات آسانتر و هزینه کمتر نسبت به دیگرفرایندهای فیزیکی جداسازی ، از مصرف انرژی کمتری برخوردار بوده و جهت فرایندهای جداسازی در مقیاسهای جداسازی کم تا متوسط مناسب می باشد. فرایند غشایی در میان تکنیکهای موجود یک تکنولوژی نسبتاً جدید میباشد که بمنظور جذب CO2 از گاز طبیعی مورد استفاده قرار گیرد. در دهه های اخیر ، درخصوص عملکرد غشاء توسط مدلهای ریاضی مختلفی توصیف گردیده اما در خصوص شبیه سازی فرایندی مدلهای غشایی توسط شبیه سازهایموجود کار کمتری انجام شده است. هدف اصلی از انجام این مطالعه بسط یک مدل با استفاده از روش شبیه سازی Aspen , Excel جهت یافتن بهترینآرایش غشایی بمنظور جداسازی CO2 از گازهای خروجی ناشی از احتراق N.G ) Flue Gas ) می باشد. و از آنجائیکه در واحد آمونیاک مجتمع پتروشیمی خراسان بعلت سبکی گاز خوراک ، نسبت آمونیاک به دی اکسید کربن تولیدی بیشتر از نسبت مورد نیاز در واحد پایین دستی آن ( واحد اوره) می باشدلذا معمولاً با آمونیاک مایع مازاد روبرو می باشند . بهمین دلیل این شرکت در پی تلاش جهت افزایش ظرفیت واحدهای تولیدی خود، یکی از راههای افزایش ظرفیت را جمع آوری گاز CO2 موجود در Flue Gas دانسته است که این گاز به همراه آمونیاک مازادبعنوان خوراک واحد اوره مصرف خواهد شد .در این مقاله سعی شده است مدلی از واحد جداسازی غشایی CO2 از Flue Gass ( گازهای ارسالی به استک ) ارائه و مصارف انرژی در آن با روش متداول جذب شیمیایی توسط آمین هامقایسه گردد. در مدل شبیه سازی شده از نرم افزار Aspen استفاده شده است و عملیات جداسازی در آرایشهای مختلف غشایی ( SS,SSPR,DSPR,DSRR,TSRR,TSPRR )مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آن با روشهای عمومی و رایج جداسازی CO2 (جذب بوسیله محلول آمین ) مقایسه شده است. که در مقایسه انجام شده مشخص گردید روش غشایی در مقایسه با روش جذب آمین از لحاظ مصارف انرژی مقرون بصرفه تر می باشد ضمن اینکه میزان بازیافت توسط روش غشایی با الگوی TSRR( ) مناسب تر بنظر می رسد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ام البنین عرب
کارشناسی ارشد مهندسی شیمی طراحی فرایند ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاه
رضا پنجابی
کارشناس ارشد Construction Management دانشگاه گرانوبل فرانسه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :