بررسی تاثیر ساختار سازمانی بر فرسودگی شغلی با نقش تعدیلگر جاافتادگی شغلی (مورد مطالعه: شهرداری مشهد)

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ساختار سازمانی بر فرسودگی شغلی با نقش تعدیلگر جاافتادگی شغلی (مطالعهموردی: شهرداری مشهد) انجام شده است. برای بررسی روابط بین متغیرها برای ساختار سازمانی از مدل رابینز(۲۰۰۰)؛ برای فرسودگی شغلی از مدل مسلش (۲۰۰۱) و برای جاافتادگی شغلی از مدل میشل و همکاران (۲۰۰۱)استفاده گردیده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان یک از مناطق شهرداری مشهد به تعداد ۲۰۰ نفر بودهاست و پرسشنامه ها بین ۱۳۲ نفر نمونه به طور تصادفی توزیع شد. که به منظور اندازهگیری هر یک از این متغیرها وابعاد آن از سه پرسشنامه استاندارد استفاده گردید که روایی آن با استفاده از روایی صوری و پایایی آن با استفاده ازآلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش آمار توصیفی و در بخش استنباط های آماری ازمعادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. نتایج حاصل از آن نشان میدهد؛ ساختارسازمانی بر فرسودگی شغلی تاثیرگذار است. و جاافتادگی شغلی تاثیر ساختار سازمانی بر فرسودگی شغلی راتعدیل میکند. همچنین تمرکز، رسمیت و پیچیدگی بر فرسودگی شغلی تاثیرگذار است. فداکاری سازمانی وپیوندهای سازمانی تاثیر ساختار سازمانی بر فرسودگی شغلی را تعدیل میکند.

کلیدواژه ها:

ساختار سازمانی ، فرسودگی شغلی ، جاافتادگی شغلی