بسترهای جلوگیری از رشوه در فقه و حقوق ایران

رشوه در لغت به معنی پاره و مزد است رشوه یعنی آنچه که به کسی بدهند تا کارسازی به ناحق کند در زمان قدیم نیز بهآن پاره می گفتند و با ارتشا باج لاج و پاره خواری مترادف می باشد .در تعریف رشوه می توان گفت آنچه برای باطلنمودن حق یا حق نمودن باطل داده می شود .از نظر فقهی اخذ رشوه و اعطای آن حرام است حرمت رشوه از ضروریاتفقه و اسلام می باشد از نظر حقوقی رشوه به معنی مال یا وجهی است که از طرف ماموران دولتی به سبب انجام دادن یاندادن کاری که مربوط به سازمان دولتی است گرفته می شود . در این تحقیق بر آن هستیم تا به بررسی بسترهای جرم رشوهاز دیدگاه فقه و حقوق در ایران پرداخته و راهکارهای متناسب برای پیشگیری از این جرم را بیان نماییم.

کلیدواژه ها:

حقوق ، ایران ، رشوه ، جرم