بررسی تاثیر به کارگیری بازی های فکری و آموزشی در یادگیری دانش آموزان با نیازهای ویژه

امروزه در دنیایی که علم پیشرفت بسیار زیادی کرده است و کودکان و نوجوانان در زمینه های مختلف اطلاعات بسیار زیادی راکسب کرده اند، استفاده از روش های قدیمی برای تدریس و کنترل کودکان، بی ارزش و بدون نتیجه خواهد بود. همزمان با اینپیشرفت کودکان و دانش آموزان، معلمان نیز پیشرفت هایی داشته اند و از روش های جذاب آموزشی استفاده کرده اند. یکی از روشهایی که می تواند برای دانش آموزان بسیار جذاب باشد، بهره گیری از روش بازی می باشد. حتی استفاده از بازی می تواند در زمینهدرمان نیز موثر عمل کند. کودکان با نیازهای ویژه، نیازمند توجه خاصی از سوی خانواده و معلمان هستند و باید از شیوه های جذاب۱برای یادگیری آنها استفاده کرد. بازی درمانی می تواند یکی از بهترین شیوه ها برای این دسته از دانش آموزان باشد. بازی درمانی نوعی از درمان است که عمدتا برای کودکان استفاده می شود. به این دلیل که کودکان ممکن است نتوانند احساسات خود را پردازش کنند یا مشکلاتشان را برای والدین یا بزرگسالان دیگر بیان کنند. بازی درمانی کودکان اوتیسم گرچه به ظاهر شبیه بازی معمولی است اما می تواند بسیار اثربخش باشد. یک درمانگر آموزش دیده می تواند از زمان بازی برای مشاهده و فهم جنبه هایی از مشکلات کودک استفاده کند. سپس می تواند به کودک در کشف احساسات و مقابله با آسیب های حل نشده اش کمک کند. از طریق بازی ، کودکان می توانند راه حل های های جدید کنار آمدن با مشکلات و جایگزین کردن رفتارهای نامناسب را بیاموزند. این مطالعه سعی دارد به بررسی تاثیر به کارگیری بازی های آموزشی در یادگیری دانش آموزان با نیازهای ویژه بپردازد و نقش این بازی ها را در میزان یادگیری این دسته از دانش آموزان مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، کودکان با نیاز ویژه ، بازی های آموزشی ، میزان یادگیری