معرفی راهکار حل مساله گوشه نشینی و انزوای دانش آموزان مدرسه با هدف پیشگیری از آسیب های اجتماعی

تحقیق بنده در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در پایه سوم ابتدایی، دبستان دخترانه ام البنین (س) واقع در شهریار با تعداد ۳۶ دانش آموز انجام شده است. موضوع موردنظر، گوشه گیری و منزوی بودن دانش آموز ذکر شده در محیط آموزشی (مدرسه) می باشد. عدم شرکت در فعالیت های گروهی، سکوت غیرطبیعی در کلاس، عدم برقراری رابطه دوستانه با دیگر دانش آموزان، عدم پاسخگویی به سوالات معلم در کلاس از علایم دانش آموز مورد نظر بود. بنده با استفاده از روش هایی مثل همفکری با مدیر، معاونان، همکاران عزیز، صحبت کردن با والدین دانش آموز و مصاحبه از بقیه دانش آموزان به تجزیه تحلیل رفتار دانش آموز مورد نظر و شناسایی عوامل موثر در به وجود آمدن این رفتار اقدام کردم. پس از جستجوی زیادی به راه حل های مورد نظر دست یافتم و ریشه مشکل دانش آموز را در خانواده او پیدا کردم و توانستم با صحبت کردن با اولیای دانش آموز و ارائه راه حل هایی مثل دادن مسئولیت های اجباری به دانش آموز (مثل مبصر کلاس، سفیر سلامت، انتظامات) او را از گوشه گیری به دانش آموز فعال تبدیل کنم. اگر موضوع گوشه گیری در دانش آموزان بررسی نشود باعث مشکلات حادتر در مقطع تحصیلی دانش آموزان و افت تحصیلی و مشکل روحی و روانی آنها در جامعه می شود. همچنین تحدیدی برای مشاغل آنها در آینده به وجود می آید و باعث می شود با عدم اعتماد به نفس و خود کم بینی مواجه شوند.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، دانش آموزان ، کلاس ، والدین ، مسئولیت ، برقراری ارتباط