طراحی اکولوژیکی باغ های حاشیه شهر

تاکنون باغات و اراضی کشاورزی در حاشیه شهرها توسط کشاورزان برای تولید محصول و بدونه هیچ توجیهی به زیبایی منظره آن احداث می شوند. این فضاها که به صورت مجتمی از توده های سبز در جوار یکدیگر قرار دارند، قادرند برشرایط اکولوژیکی محیطموثر واقع شوند. از طرف دیگر به نظر شهرنشینان امروزی نقش اولیه این مناظر، فراهم آوردن فضای آرامرش ب رش و زیبرا رای اوقات فراغت خود است. حال این مناطق به ویژه در اثر افزایش قیمت زمین، ناشی از گسترش شهرنشینی در معرض خطر نابودی و تغییرکاربری قرار گرفته اند. بنابراین ضرورت حفاظت باغات حاشیه شهر که نقش مؤثری در افزایش رطوبت محیط و تعردی دمرا(بهبود کننده شرایط آب و هوایی) و تامین نیازها فراغتی شهرنشینان را دارند احساس می شود. در بحث های مربوط به اکولوژیکی درشهر، رویکرد اکولوکی سیمای سرزمین بیشترین ارتباط را با انسان و ساخت های انسانی ایجراد مری کنرد از طریق توسعه زمینه اکولوکیکی، هم عناصر انسانی را در بر می گیرد و هم به فضا اهمیت می دهد نهایتاً در موضوع وابستگی اجزای ساختاری با یکدیگر وپویایی اکوسیستم ها در برنامه ریزی منطقه ای و شهری کاربرد دارد. بنابراین با توجه به کارکرد باغات حاشیه شهر از لحرا عمکرداکولوکیح، ضروری است تا ارتباط و پیوستگی آنها با محیط شرهری مرورد بررسری قررار گیررد و هرر گونه مداخله ای در آنها، در چهارچوب اکولوکی سیمای سرزمین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اکولوکی سیمای سرزمین ، اوقات فراغت ، باغات حاشیه شهر ، تغییرکاربری ، طراحی اکولوکیح