تاثیرات روانشناختی پرخاشگری فیزیکی و تندخویی معلمان با عملکرد تحصیلی دانش آموزان

پرخاشگری ضمن اینکه یک واکنش عمومی به ناکامی در رسیدن به آرزوها و امیال و نیازها می باشد، خود نیز بر رفتارها و عملکرد نوجوانان تاثیر می گذارد. رفتارهای پرخاشگرانه ممکن است به شکل های مختلفی جلوه گر شود، از قبیل: آزار و اذیت دیگران، کتک زدن، شکستن، پاره کردن وسایل و لوازم منزل، به دیگران دشنام دادن، مخالفت، پرت کردن اشیاء و لوازم، تمسخر، تحقیر دیگران، بی ادبی، پایکوبی، غرغر کردن، فریاد زدن و گاهی نیز به صورت انزوا و سکوت یا در خود فرو رفتن همراه با بغض کردن، غذا نخوردن یا گریه کردن . بعضی از نوجوانان و جوانان نیز با بلند کردن موهای خود، کتک زدن خود، کوبیدن سر به دیوار و یا به جای زنگ زدن برای ورود به منزل با استفاده از مشت و لگد، پرخاشگری خود را ابراز می کنند.پرخاشگری از یک سو تحت تاثیر عوامل موقعیتی و روانشناختی است و از سوی دیگر عوامل ژنتیک و زیست شناختی در ایجاد و گسترش آن نقش اساسی به عهده دارند. از این رو ارایه تعریفی دقیق و عینی از پرخاشگری دشوار است.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، ناکامی ، فیزیکی ، کلامی ، معلمان ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان