بررسی روش های مختلف تدریس بر رشد خلاقیت دانش آموزان

نتیجه بدست آمده از مطالعه مقدماتی تحقیق یعنی رشد خلاقیت بر اثر اعمال روش های فعال تدریس،با کلیه تحقیقات داخل و خارج کشور خصوصا تحقیق مورفی و دانالد(۱۹۸۸)همخوانی دارد.ترویج روش های فعال و آموزش معلمان در جهت استفاده از این روش ها به همراه تجهیز امکانات مربوطه می تواند رشد خلاقیت در دانش آموزان را موجب شود که در این رابطه اقدامات مهمی از جمله تغییرات اساسی در کتاب های درسی صورت پذیرفته است.نتیجه بدست آمده ازسوال نخست تحقیق ،دال بر برتری روش گردش علمی در بین دیگر روش ها در رشد خلاقیت دانش آموزان است که البته پیشینه خاصی در این زمینه مشاهده نگردید.اما موید نظر سام خانیان(۱۳۸۴)در مورد اثر بخشی کار معلم در تقویت رشد خلاقیت است.همچنین نفیسی(۱۳۷۸)این نتیجه را تایید می کند. نتیجه بدست آمده از لحاظ منطقی نیز توجیه پذیر است چرا که زمانی خلاقیت و تفکر واگرا در دانش آموزان به اوج خود میرسد که ویاز چهارچوب بسته مدرسه و کلاس رهایی یابد و یافته علمی در مدارس را با زندگی روزمره تطبیق دهد .در نظام آموزشی ایران عمدتا گردش علمی با بصورت بازدید های سطحی و بیشتر برای تفرج و گردش صورت میپذیرد واکمتر مشاهده شده که این بازدیدها بر اساس اهداف آموزشی از قبل تعریف شده در برنامه درسی دانش آموزان باشد .اینگونه بازدید ها برخلاف آنجه که در این پژوهش آمده گردش علمی به حساب نمی آید و بدیهی است که موجب رشد خلاقیت در دانش آموزان نمی شود.نتیجه بدست آمده از بررسی سوال دوم تحقیق،بیانگر تاثیر پذیری بیشتر پسران از دختران از روش های فعال تدریس خصوصا روش اکتشافی در رشد خلاقیت است.در این زمینه نیز تحقیقی بدست نیامده است اما می توان گفت از آنجایی که دختران در نظام آموزشی ما به دلیل اهمیت بیشتری که به درس و مدرسه و خصوصا کسب نمره بالاتر می دهند ،گرایش بیشتری به کتاب محوری و حفظ اطلاعات در سطوح پایین شناختی دارند از این رو به تفکر واگرا کمتر تمایل نشان می دهند و نظام ارزشیابی ما نیز بر مبنای ارزیابی حافظه است این تمایل بیشتر میشود که به حفظ روی بیاورند. در واقع می توان گفت اثرات زیانبار ناشی از عدم استفاده از روش های تدریس فعال،در دختران ما بیشتر از پسران است.

کلیدواژه ها:

تدریس ، خلاقیت ، معلم ، دانش آموزان