بررسی تاثیر برنامه اعتباربخشی بر بهره وری شغلی از دیدگاه پرستاران: مطالعه موردی در یک بیمارستان منتخب نظامی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 101

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MILIT-25-6_008

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: برنامه­ اعتباربخشی در دنیا به طور روزافزونی در حال گسترش است. اجرای اعتباربخشی به طور مستقیم بر کیفیت و ایمنی بیماران و بهره وری تاثیرگذار است. همچنین افزایش بهره­ وری نیروی انسانی در جهت رسیدن سازمان به اهداف تعیین شده از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه اعتباربخشی بر بهره­ وری شغلی از دیدگاه پرستاران انجام گرفت.روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت. تعداد ۲۵۰ نفر از پرستاران شاغل در یک بیمارستان نظامی وارد مطالعه شدند و پرسشنامه توسط تمامی آزمودنی ­ها تکمیل شد. برای جمع ­آوری داده ­های مرتبط با اعتباربخشی از پرسشنامه محقق ساخته توسط جاردالی استفاده شد که روایی و پایایی آن مورد بررسی و تایید گردید. داده­ های مربوط به بهره­ وری پرستاران نیز با استفاده از پرسشنامه استاندارد هرسی و گلداسمیت (ACHIEVE) جمع ­آوری شدند. همچنین تحلیل داده­ ها با استفاده از آمار تحلیلی در قالب تحلیل عاملی (تائیدی) و تحلیل مسیر با استفاده از مدل معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزیی با نرم افزار Smart-PLS۳ انجام پذیرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که اعتباربخشی بر روی بهره ­وری پرستاران به صورت معنی ­داری تاثیرگذار است. میانگین نمره کل اعتباربخشی و بهره­ وری به ترتیب برابر با ۰/۷۵±۳/۰۳ و ۰/۶۴±۲/۴۷ بود. از بین ابعاد اعتباربخشی بالاترین نمره مربوط به بعد نتایج کیفی اعتباربخشی (۰/۸۳±۳/۲۳) و کمترین نمره مربوط بعد رهبری، تعهد و حمایت (۰/۹۶±۲/۸۰) بود. همچنین در بین ابعاد بهره­ وری بالاترین نمره مربوط به بعد توانایی (۰/۸۴±۲/۷۷) و سازگاری (۱/۱۲±۲/۷۵) و کمترین نمره مربوط به بعد انگیزش (۰/۸۶ ± ۲/۰۸) بود.نتیجه گیری: برنامه اعتباربخشی بر روی میزان بهره ­وری پرستاران تاثیرگذار بوده است. مدیران بیمارستانی می­ توانند با تقویت ابعادی مانند رهبری، تعهد، حمایت از پرستاران، استفاده از عوامل تولید و تکنولوژی موجود میزان بهره ­وری آن ­ها را افزایش داده و در جهت رسیدن به اهداف سازمانی بهتر عمل کنند. مدیران و سیاست­گذاران بهتر است شرایطی را فراهم سازند که پرستاران در تعیین استراتژی­ ها و اهداف سازمان امکان مشارکت داشته باشند و خود را جزیی از سازمان بدانند.

نویسندگان

محمدکریم بهادری

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

سجاد قلمی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

سیدمرتضی حسینی شکوه

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران