بررسی نقش آموزش دیجیتال در بهبود تعاملات بین آموزگار و دانش آموز در دبستان

در دهه های اخیر، پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات، باعث تغییرات چشمگیری در ساختار آموزش و پرورش شده است. یکی از نمونه های مهم این تحولات، ظهور آموزش دیجیتال است که تاثیرات گسترده ای بر فرآیند آموزش و یادگیری دانش آموزان دارد. در این راستا، مسئله ی اصلی مورد بررسی در این مقاله، نقش آموزش دیجیتال در بهبود تعاملات بین آموزگار و دانش آموز در مراحل ابتدایی تحصیلی (دبستان) است. تعاملات مثبت و موثر بین آموزگار و دانش آموزان اساسی ترین عامل در فرآیند یادگیری محسوب می شود. اما چالش ها و موانع مختلفی، از جمله حجم بالای دانش آموزان و کمبود زمان، ممکن است این تعاملات را محدود کند. آموزش دیجیتال با ارائه ابزارها و فرآیندهای نوآورانه، می تواند در حل این مسائل و افزایش کیفیت تعاملات میان آموزگاران و دانش آموزان نقش موثری ایفا کند. اهمیت این مقاله در این است که با توجه به پیشرفت فناوری و نیاز روزافزون به بهبود فرآیند آموزشی، بررسی عمیق و نقدهای مرتبط با نقش آموزش دیجیتال در تعاملات آموزگار-دانش آموز حائز اهمیت است. این تحقیق به آموزگاران، ادارات آموزشی و سیاست گذاران آموزشی کمک خواهد کرد تا استراتژی ها و سیاست های مناسبی را برای بهبود تعاملات در دبستان ایجاد نمایند. این مقاله به بررسی اثربخشی و نقش آموزش دیجیتال در بهبود تعاملات آموزگار-دانش آموز در مقطع دبستان می پردازد. با ارائه مطالعات موردی و تجربیات عملی، مقاله سعی دارد تا راهکارها و نکات کلیدی برای ادغام موفق آموزش دیجیتال در محیط های آموزشی ابتدایی را معرفی کند. همچنین، تاثیرات این نوع آموزش بر عملکرد دانش آموزان و ارتقاء کیفیت فرآیند آموزشی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

آموزش دیجیتال ، روابط آموزشی ، آموزگار ، دانش آموز.