ضرورت طراحی فضاهای شهری و پارکها بر اساس نیاز و حقوق معلولبن (مورد مطالعه بوستانها و فضاهای سبز شهرداری منطقه یازده تهران)

از جمله ملزومات رشد و توسعه جوامع، ایجاد بسترهای فضایی و کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات وامکانات عمومی، به منظور تحرک و جابجایی بهتر و دسترسی آسان تر در سطح شهر است. ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان،بخشی از افراد جامعه اند که همچون سایرین، نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند . اما، وجود برخیموانع بویژه در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی، بسیاری از فضاهای شهری، به ویژه معابر عمومی، پارک ها و فضاهای سبز رافاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول نموده است . با توجه به اهمیت مساله، مراکز تفریحی، بهخصوص پارکها، فضاهای سبز و باغ های شهری، باید به گونه ای طراحی و احداث شوند که کم توانان جسمی نیز قادر به استفادهاز این گونه اماکن باشند. در این مقاله به دنبال این هدف و با توجه به ضوابط و معیارهای موجود در منابع و بررسی سیر قوانین ومقررات حاکم در حوزه شهرسازی و مرتبط با وضعیت معلولین، به سیاست های راهبردی در امر تقنین در این حوزه پرداخته شده؛بنابراین جهت بهسازی فضاهای عمومی برای توانمند سازی معلولان در بهره گیری بیشتر و بهتر از پارکها و فضاهای سبز شهر، وسازگار ساختن این کاربری های شهری با نیازهای این اقشار، باید بیش از پیش توجه داشت. مورد مطالعه ما در این پژوهش پارکها،بوستان ها و فضاهای شهری منطقه ۱۱ تهران می باشد.

کلیدواژه ها:

معلولین ، شهرداری منطقه یازده تهران ، فضای سبز ، پارک ، بوستان