مروری بر حکمرانی علمی در ایران

در ادبیات علوم سیاسی مفاهیم جدیدی درخصوص حکمرانی طرح شده که یکی از این مفاهیم»حکمرانی علمی« است. سابقه تاریخی این مفهوم را دهه ۱۹۵۰میلادی و همزمان با مفاهیمی چون »سرمایه داری دانش« میدانند. در این دوران باتاکید بر بهره گیری از بخشهای خارج از دولت به دلیل گسترده تر و پیچیده تر شدن مشکلات دولتی و عمومی، نیاز به ۱ استفاده از رویکردهای جدید حکمرانی، مانندحکمرانی علمی ضروری شد. رویکردهایی که تعامل با بازیگران خارج از دولت و حتی نهادهای مختلف دولتی را مورد توجه قرار میدادند.توسعه علم، فناوری و نوآوری از دغدغه های اصلی هر کشوری از جمله جمهوری اسلامی ایران است. همچنین یکی از رویکردهای نوین در توسعه، الگوی حکمرانی است. در این تئوری تغییر پارادایم نقش دولت و حکومت ها بیان و زمینه را برای مشارکت یکسان و برابر جامعه مدنی، بخش خصوصی و دولت در فرایند تصمیم گیری فراهم میآورد. هدف این مقاله مروری بر مفهوم حکمرانی و ادبیات حکمرانی علم و استنباط تعریفی از آن است.

کلیدواژه ها:

حکمرانی علمی ، سرمایه داری ، پارادایم ، تئوری تغییر