بررسی ارزشیابی میزان فراگیری دانش آموزان با توجه به فعالیت های آن ها

مهمترین فعالیتی که پس از اجرای برنامه های آموزشی صورت می گیرد ارزشیابی از دانش آموزان است. ارزشیابی فرآیندی است که بوسیله آن میزان دست یابی به اهداف آموزشی برای معلم و شاگرد تعیین می گردد. برای این که عملکرد دانش آموز به طور شایسته معین شود معلم بر اساس ملاکهای خاص خود و میزان تغییری که در رفتار شاگرد پدید آمده است داوری می کند. در واقع ارزشیابی آخرین مرحله از فعالیت های آموزشی معلم و تکمیل کننده ی سایر فعالیتهای اوست. ارزشیابی از کلاس به نحوی که دانش آموزان نیز در آن دخالت داشته باشند و افزایش یادگیری یکی از هدف های آن باشد، به جای آن که فقط ارزشیابی دانش آموزان باشد، می تواند شور و شوق یادگیری را در آنان تقویت کند. دانش آموزان در این نوع ارزشیابی یاد می گیرند از اطلاعات ارزشیابی برای مدیریت فرایند یادگیری خود استفاده کنند. با به کار بستن آن چه که از آن با عنوان ارزشیابی برای یادگیری یاد می کنیم، آموزگاران یافته های پژوهش روشنی را دنبال می کنند که حاکی از تاثیر ارزشمند آن بر میزان پیشرفت یادگیری دانش آموزان است. سیاری از معلمان تصور می کنند که ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی تنها به منظور ارتقای شاگرد صورت می گیرد، در حالی که هدف ارزشیابی به مراتب گسترده تر و مهم تر از چنین مفهومی است. ارزشیابی از یک سو باید وسیله ی تشخیص باشد، یعنی از جهاتی قادر باشد ازمیزان فعالیتهای شاگردان درطول یادگیری واز میزان آموخته ها، پیشرفت و عقب ماندگی آنان اطلاعاتی معتبر به دست دهد و نیز بتواند آگاهی های لازم را از قدرت و ضعف روش تدریس معلم، ارزشمند و صریح بودن هدف های آموزشی و اعتبار محتوا در اختیار بگذارد و از سوی دیگر، ارزشیابی باید وسیله ی پیش بینی باشد، یعنی نشان دهد که شاگرد در چه زمینه ای قادر است موفقیت بیشتری کسب کند و در چه جنبه هایی توان پیشرفت ندارد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، سنجش و ارزشیابی ، یادگیری ، فعالیت ،