تغییر نگرش در حل برنامه ریزی خطی: یک الگوریتم بدون استفاده از متغیرهای مصنوعی

نقش برنامه ریزی خطی (LP) در حوزه های مختلف تحقیق در عملیات بسیار مهم است.روش سیمپلکس استاندارد زمانی که محدودیت های نابرابری وجود داشته باشد، نیاز به متغیرهای مصنوعی دارد. این مقاله یک نگرش جدید برای حذف متغیرهای مصنوعی ارائه می کند. روش جدید LP را با استفاده از متغیرهای منفی و مثبت ساده می کند و در مقایسه با روش های سنتی دو فازی و –Mبزرگ در زمان و منابع بطور چشمگیری صرفه جویی می کند. مثال عددی کارایی و سرعت برتر رویکرد ما را تایید می کند. این نوآوری نوید تغییر حل مسئله LP، حذف بارهای متغیر مصنوعی و ساده سازی محاسبات را می دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی خطی ، متغیرهای مصنوعی ، روش سیمپلکس ، روش Mبزرگ ، راندمان محاسباتی ، فرآیند دو فازی ، مدلسازی ریاضی.