توسعه یک رویکرد نوین برای تحلیل شبکه همکاری های علمی و ارائه پیشنهاد هم نویسندگی با استفاده از مدل ریاضی بیشینه سازی پودمانگی (به همراه مطالعه موردی)

پدیده هم نویسندگی یا مشارکت علمی بین دو یا چند نویسنده در تولید یک اثر علمی، بهترین و رسمی ترین شکل همکاری علمی میان پژوهشگران است که باعث اشتراک توانمندی ها و قابلیت های علمی ایشان برای تولید دانش جدید و فراگیر تر می شود. اینگونه مشارکت ها در ثبت آثار و مقالات علمی جدید، باعث ایجاد یک شبکه همنویسندگی پیچیده و بزرگ از نویسندگان در سطح بینالمللی میشود که واکاوی و تحلیل ساختار آن، میتواند انواع روابط خودآگاه و ناخودآگاه شکلگرفته بین پژوهشگران را آشکار و به همافزایی هرچه بیشتر آنها در خلق آثار علمی جدید کمک کند. هدف از پژوهش حاضر این است که با یک دیدگاه متفاوت، برای اولین بار این شکاف تحقیقاتی با دیدی کلنگر و بهینه مانند کشف اجتماعات پنهان موجود در شبکه (با معیار پودمانگی) که روشنکننده همکاریهای متراکم و چگال بین یک گروه خاص از پژوهشگران است پرشود. بدین منظور، ابتدا یک شبکه موردی از همکاری علمی بین ۱۲۹۹ پژوهشگر بینالمللی در زمینه "تصمیمگیری چندمعیاره در حوزه سلامت" با استفاده از مقالات موجود در در پایگاه Web of Science در بازه زمانی ۲۰۲۲-۲۰۱۲ استخراج و ایجاد شده است. سپس در راستای رویکرد پیشنهادی، برای اولین بار یک رویکرد مدلسازی ریاضی با هدف بیشینهسازی پودمانگی برای کشف اجتماعات پنهان پژوهشگران در این شبکه پیشنهاد و بر اساس اعضای موجود در اجتماعات بهینه، پیشنهاد همکاری علمی داده شده است. بررسی نتایج محاسباتی نشان میدهد که رویکرد پیشنهادی از اعتبار کافی برای کشف بهینه اجتماعات برخوردار است.

کلیدواژه ها:

پیشنهاد هم نویسندگی ، تحلیل شبکههای اجتماعی ، مدل ریاضی ، معیار پودمانگی ، بهینه سازی.