حذف نیکل از محلول آبی به وسیله کربن فعال تهیه شده از اسپند

هدف از این کار، حذف یون نیکل از محلول آبی توسط کربن فعال تهیه شده از اسپند به عنوان جاذب ارزان قیمت می‌باشد. کربن فعال با استفاده از اسیدسولفوریک رقیق (3 به 1) و آون در دمای 60 درجه سانتی‌گراد به دست آمد. تاثیر pH ،دوز جاذب، زمان تماس و غلظت یون فلزی بر روی فرایند حذف مورد بررسی قرار گرفت. بازده جذب وابسته به pH بوده و با افزایش pH محلول در محدوده 2 تا 10 افزایش یافت. میزان درصد حذف نیکل با افزایش مقدار جاذب از 0/001 به 0/015 افزایش یافت. حذف نیکل از محلول آبی با افزایش زمان تماس افزایش یافت و در حدود 90 دقیقه به تعادل رسید. ظرفیت جذب تعادلی جاذب با کمک ایزوترم های لانگمویر، فروندلیچ و تمکین مورد بررسی قرار گرفت. داده های ایزوترم از مدل لانگمویر(R(2)=0/997) پیروی کرده و ماکزیمم ظرفیت جذب 91/74 میلی گرم بر لیتر بود.

کلیدواژه ها:

جاذب ارزان قیمت ، کربن فعال ، نیکل ، ایزوترم لانگمویر