بررسی تطبیقی علم النفس از منظر قرآن کریم، حکمت اسلامی، روانشناسی و عصب شناسی

مقدمه: در این مقاله شواهد موجود در زمینه ی علم نفس از منظر قرآن، حکمت اسلامی، روانشناسی و عصب شناسی مورد بررسی قرار گرفته است. روش ها: مفهوم نفس به استناد قرآن، متون فلسفی، روانشناسی و عصب شناسی تشریح شده و پیوند های موجود بین این دیدگاه ها تبیین شده است تا به یک تعبیر قابل ادراک از این مفهوم دست یابیم. سپس به استناد تطبیق انجام شده و تجربیات عینی پژوهشگران، جمع بندی کاربردی ارایه گردیده است. یافته ها: در قرآن و کتب فلسفی- عرفانی به کرات از نفس و مفاهیم مرتبط یاد شده است. مفهوم آنیما (و آنیموس) در روانشناسی یونگ با قرین (و قرینه) در قرآن مطابقت دارد. بحث و نتیجه گیری: باور به موجودات ملکوتی و نفوس در آموزه های ادیان الهی به چشم می خورد ولی وقتی پای تحلیل های عینی به عمل می آید برخی دانشمندان وجود و تاثیرات آن ها را باور ندارند. نتیجه ی این امر، انکار ابعاد گسترده ای از وجود انسان ها است که شواهد آن در متون دینی، فلسفی، عرفانی، روانشناسی و عصب شناسی یافت می شود. به نظر می رسد انجام تصویر برداری از موجودات غیر ارگانیک، در تبدیل این واقعیات به علم الیقین کمک کننده باشد و روش های مستند سازی، بتواند تحولی عمیق در مدیریت روانپزشکی غربی ایجاد نماید و نگرش دینی را ابعادی نو و غیر قابل تشکیک بخشد.

کلیدواژه ها:

Nafs ، Quran ، Psychology ، Theology ، Neuroscience. ، نفس ، قرآن ، روانشناسی ، عصب شناسی