معرفی مشاهیر طب سنتی اسلام و ایران "عمادالدین محمود بن مسعود شیرازی"
محل انتشار: مجله طب سنتی اسلام و ایران، دوره: 2، شماره: 3
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIITM-2-3_009
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402
چکیده مقاله:
طب اسلامی در سیر تکاملی خود توسط پزشکان مختلف دچار تغییرات و تحولات فراوان گردیده است. تاریخ طب در ایران نیز پس از اسلام همراه طب اسلامی به روند خود ادامه داد و پزشکان نام آوری را به جهان هستی معرفی نمود. یکی از این بزرگان «حکیم عمادالدین محمود بن مسعود شیرازی» از مشهورترین طبیبان بزرگ و برجسته ی ایران در دوره ی صفویه و پزشک دربار شاه طهماسب است. مقاله ی حاضر پس از مقدم های کوتاه در تاریخ پزشکی تا دوران نویسنده، به معرفی و بررسی شخصیت علمی عمادالدین محمود شیرازی می پردازد و با تقسیم آثار وی به داروسازی و پزشکی، آثار او را معرفی می نماید. آثار به جا مانده از عمادالدین محمود شیرازی در زمینه ی پزشکی و داروسازی نشان دهنده ی تلاش های ارزنده ی وی در تشخیص درمان بیماری هایی چون آتشک، افیونیه، پادزهر، بیخ چینی و... است. البته بخش عمده ی آثار این دانشمند به داروشناسی اختصاص دارد. مهم ترین اثر عمادالدین در پزشکی، شرح بیماری «آتشک» است که در همان ایام به ایران راه یافته بود. از آثار ارزشمند او در حوزه ی داروشناسی، نگارش نخستین رساله ی فارسی است که به طور کامل به سنگ بزوار (پادزهر) اختصاص دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان