حکمت زندگی از نگاه غزالی و شوپنهاور

در مقاله حاضر، به یکی از کاربردی ترین موضوعات فلسفه، یعنی زیست خردمندانه که سعادتمندی را نوید می دهد، پرداخته شده است. این موضوع، به شیوه مقایسه ای، مشخصا در اندیشه غزالی و شوپنهاور، ردیابی وبررسی شده است. بشر همواره دغدغه خوب زندگی کردن را داشته است. این امر را می توان در متون کهن در قالب پندها و نصیحت هایی که از نیاکان رسیده، شاهد بود. آنچه انسان را در این مسیر راهنمایی می کند تا زیست شاد و آرامی را برای خود رقم بزند، حکمت است. غزالی و شوپنهاور، هر دو شناختن خود را مقدم بر همه شناخت ها و لازمه خوشبختی می دانند و معتقدند خرد انسانی می تواند راهبر او در جهت سعادت باشد. با این تفاوت که غزالی بر عناصر دینی تاکید بیشتری کرده و به ارائه راهکارهای عملی همچون اجرای شریعت و طلب علم پرداخته، حال آن که شوپنهاور امور دیگری همچون انسان شناسی و شاخت سرشت زندگی بشری را مورد توجه قرار داده است و به سلامتی و برنامه ریزی به عنوان راهکارهای عملی اشاره کرده است.

کلیدواژه ها:

Wisdom of life ، Happiness ، Schopenhauer ، Ghazali ، self-knowledge ، زندگی خردمندانه ، سعادت ، شوپنهاور ، غزالی ، خودشناسی