تنوع ژِنتیکی و فیلوژنی جدایه‌های Polymyxa betae keskin در مزارع چغندرقند استان‌های خراسان رضوی و شمالی بر اساس توالی های نوکلئوتیدی 28SrRNA(partial)ITS1, 5.85rRNA, ITS2

؛Polymyxa، تاکسونی از شاخه Plasmodiophoromycota، سلسله Protozoa و پارازیت اجباری داخل سلولی ریشه گیاهان آوندی است. تا کنون دو گونه از این جنس P.graminis و P.betae شناسایی شده است که ناقل بیماریهای ویروسی مخربی در چغندرقند و تیره غلات هستند. برای مطالعه ژنتیکی و فیلوژنی گونه P.betae ، تعداد120 نمونه از خاک 45 مزرعه چغندر قند نمونه‌برداری شد. در این نمونه ها، بذر چغندر قند رقم IC کاشته شد. پس از 5 الی 7 هفته، گیاهان از خاک خارج گردیدند. استخراج DNA کل ریشه چغندرقند، صورت گرفت و bp 463 از ژنوم P.betae شامل (ITS1, 5/8SrRNA, ITS2, 28SrRNA(partial، با استفاده از جفت آغازگرهای Pxfwd1/ITS4 تکثیر شد. بیست و دو جدایه از گونه فوق انتخاب و توالی DNA آن‌ها با 5 توالی از بانک ژن مقایسه شد. براساس آنالیز فیلوژنتیک و محاسبه فاصله ژنتیکی جدایه‌های گونه مزبور در دو گروه قرار گرفتند. جدایه های مناطق مختلف استان های خراسان رضوی و شمالی در یک گروه و با شباهت ژنتیکی نزدیک به یکدیگر(با شاخه‌های کوچکتر) و جدایه‌های اروپایی در گروه جداگانه‌ای قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که توالی نوکلئوتیدی ITS2 و 5.8S rRNA نسبت به ITS1 برای تفکیک ژنتیکی و فیلوژنی این گونه مناسب‌ترمی باشد.

کلیدواژه ها:

، Polymyxa betae ، آنالیز فیلوژنتیک ، فاصله ژنتیکی ، تنوع ژنتیکی