واکاوی روش تدریس های نوین وتاثیر آن ها دریادگیری دانش آموزان نسبت روش های قدیمی

آموزش فرآیند دو طرفه ی یاددهی یادگیری است که نقش مهمی در تعلیم و تربیت دارد. هدف نظام آموزشی ایجاد تغییرات مثبت در اندیشه ها، شناخت ها و رفتار انسان است. به طور کلی روش های تدریس در دو دسته ی قدیم و جدید تقسیم بندی شده اند، که هر کدام زیرشاخه های خود را دارند. امروزه هدف از آموزش فقط انتقال فرهنگ و تجربه به نسل های آینده نیست، بلکه نظام آموزشی وظیفه ی ایجاد تغییرات مطلوب در اندیشه ها، شناخت ها و رفتار انسان را بر عهده دارد. به همین دلیل شیوه های نوین تدریس در عصر جدید توجه دیگران را به خود جلب کرده است. روشهای بسیار زیادی وجود دارد که می تواند دانش آموز را در کلاس فعال نموده و کلاس را برای او جذاب کند و به تولید دانش بپردازند. هدف از اجرای این روشها زنده کردن انگیزه تحصیل در دانش آموزان و بالا بردن حس تعاون و تعامل و درک متقابل می باشد.معلمان در تصمیم گیری برای استفاده از روشهای تدریس و انتخاب مناسب ترین آنها باید به عواملی همچون انتظارات خود و نظام آموزش ازیادگیرندگان، امکانات، فضا، زمان، تعداد یادگیرندگان و ... توجه کنند علاوه بر این اگرچه هر یک از روشها رویکرد خاص خود را دارد ولی می توان از عناصر و مولفه های آنها بصورت ترکیبی استفاده کرد که این امر مستلزم خلاقیت، تجربه و مهارت حرفه ای معلمان گرامی است. تدریس، عبارت است از تعامل یا رفتار متقابل معلم و متعلم بر اساس طرحی منظم و هدف دار برای ایجاد تغییر در متعلم به عبارتی دیگر ایجاد شرایط مساعد برای یادگیری را می توان عمل تدریس نامید و هدفمند بودن این عمل نیاز به برنامه ریزی منظم و متناسب با شرایط دانشجو دارد و زمان بندی دقیق برای رسیدن به اهداف آموزشی معین شرط تدریس است .

کلیدواژه ها:

تدریس ، نوین ، قدیم ، تاثیر ، یادگیری