نشانگرهای فراگفتمان تعاملی دربخش های بحث و نتیجه گیری مقالات پژوهشی در حوزه های علوم سیاسی و مطالعات دینی

فراگفتمان یکی از اجزای ضروری در نوشتار آکادمیک است، به این دلیل که به نویسندگان کمک می کند تا ایده های خود را بهتر انتقال دهند و خوانندگان خود را درگیر نمایند. از طریق تحلیل فراگفتمان متن است که می توان نوشتار آکادمیک را بررسی کرد و ویژگی های بلاغی و ترجیحات جوامع گفتمانی مختلف را با هم مقایسه کرد (هایلند، ۲۰۰۵). بدین منظور، این پژوهش به بررسی تفاوت ها در استفاده، نوع و فراوانی نشانگرهای فراگفتمان تعاملی در بخش های بحث و نتیجه گیری مقالات علوم سیاسی و مطالعات دینی پرداخته است. مجموعه این پژوهش شامل ۴۵۰۳۲ کلمه استخراج شده از پنجاه مقاله پژوهشی، بیست و پنج مقاله انگلیسی در حوزه علوم سیاسی و بیست و پنج مقاله انگلیسی در حوزه مطالعات دینی است که بین سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ درمجلات ممتاز و معتبر بین المللی انتشار یافته اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، یک آزمون اتا و دو آزمون کای دو اجرا شد. با در نظر گرفتن منابع تعاملی مدل فراگفتمان هایلند (۲۰۰۵)، محققان دریافتند که علی رغم برخی تفاوت های ظریف در کاربرد، فراوانی و انواع این نشانگرهای فراگفتمانی، "تردیدنماها" بیشترین و "نگرش نماها" کمترین استفاده از نشانگرهای فراگفتمانی را در هر دو رشته علوم سیاسی و علوم دینی را داشتند. نتایج این تحقیق میتواند به ارائه منابع کافی وایجاد موقعیت های مناسب به دانشجویان زبان انگلیسی جهت افزایش آشنایی آنها با نشانگرهای فراگفتمانی مختلف به ویژه در حوزه نشانه های فراگفتمانی تعاملی کمک نماید تا آنها بتوانند منسجم بنویسند و تعاملی واقعی با مخاطبان داشته باشند.

کلیدواژه ها:

نشانه های فراگفتمان ، مشخصه های تعاملی ، نوشتار آکادمیک ، مطالعات دینی ، علوم سیاسی