بررسی جو معرفت شناختی یک کلاس درس زبان انگلیسی پایه دهم دوره متوسطه در ایران با رویکرد قوم شناختی موردی

«جو معرفت شناختی» کلاس درس را می توان از عناصر اصلی تعیین کننده روند آموزش در کلاس و بازده فراگیری دانست. مطالعه قوم شناختی موردی حاضر، جهت گیری معرفت شناختی مواد درسی، معلم و دانش آموزان یک دوره برخط درس زبان انگلیسی را در مقطع دهم دوره دوم متوسطه در ایران، از منظر ابعاد اساسی معرفت شناسی (یعنی ثبات، سادگی، منبع و توجیه دانش زبان دوم) بررسی می کند. داده های پژوهش شامل یادداشت های تاملی و مشاهده ای محقق، و مصاحبه های نیمه ساختارمند با معلم و دانش آموزان بود. تحلیل داده های مصاحبه، ۹ مضمون مرتبط با معرفت شناسی به دست داد. نتایج حاکی از مطلق گرایی غالب در مواد درسی و همچنین در میان دانش آموزان، و عقاید پیشرفته معرفت شناختی معلم مبنی بر ماهیت بافتار محور، ترکیبی و یکپارچه دانش زبان دوم، با قابلیت حصول از منابع متعدد و امکان انتقادگری بافتاری در به کارگیری این دانش بود. باوجوداین، عقاید معرفت شناختی معلم با عملکرد او و جهت گیری غالب در مواد درسی و در میان دانش آموزان ناهماهنگی قابل ملاحظه ای داشت که او به ماهیت مواد درسی و ذهنیت دست اندرکاران امر آموزش نسبت به یادگیری زبان دوم نسبت داد. یافته های این پژوهش، اهمیت بررسی اساس معرفت شناختی آموزش و یادگیری زبان دوم را از بعد تعاملی با هدف تسهیل تکامل معرفت شناختی دانش آموزان و پیشبرد ادراک آن ها نسبت به ماهیت بافتارمحور دانش و دانستن زبان دوم به تصویر می کشد.

کلیدواژه ها:

Epistemic climate ، knowledge certainty ، knowledge simplicity ، knowledge source ، knowledge justification ، absolutism ، contextual evaluatism ، جو معرفت شناختی ، ثبات دانش ، سادگی دانش ، منبع دانش ، توجیه دانش ، مطلق گرایی ، انتقادگری بافتاری