اندازه گیری در گزارشگری مالی

اندازه گیری یک جنبه مهم در گزارشگری مالی است. هیئت استانداردهای بین المللی حسابداری (IASB) وهیئت استانداردهای حسابداری. مالی(FASB) در سه ماه آخر سال 2009 اقدام به انتشار پیش نویسی در باره اصطلاح اندازه گیری در چارچوب مفهومی نمودند. این دو هیئت به توافق رسیدند که این پیش نویس می تواند به عنوان نقطه شروعی برای گسترش کارشان بکار گرفته شود. این پیش نویس توصیه می کند که از اندازه گیری های ترکیبی برای گزارشگری مالی استفاده شود. روشهای اندازه گیری که ارائه شده اند عبارتند از : قیمت جاری واقعی یا برآوردی، قیمت های تاریخی واقعی تعدیل شده، و اندازه گیری بر مبنای جریان های نقد آتی برآوردی تنزیل شده و نشده. پیش نویس، عواملی را که در اندازه گیری مؤثر هستند ارائه نمود که عبارتند از: روشهای تحقیق (شناسایی) ارزش، هزینه های مرتبط با تهیه و استفاده از اندازه گیری های مختلف، قابلیت اتکا به اندازه گیری، یکنواختی و توانایی جهت تفکیک تغییرات در اندازه گیری است. این مقاله در باره طرح اندازه گیری در گزارشگری مالی که توسط FASB و IASB به عنوان بخشی از پروژه چارچوب مفهومی مطرح شده است و همچنین در باره اندازه گیری های جاری که مورد استفاده قرار می گیرد بحث می کند و یک مروری بر ادبیات مبناهای مختلف اندازه گیری ارائه می کند.

کلیدواژه های اندازه گیری در گزارشگری مالی:

اندازه گیری ، بهای تاریخی ، ارزش منصفانه ، جریان های نقدی آتی