تجربه زیسته فرزندان افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر: یک بررسی کیفی

مقدمه: اختلال اضطراب فراگیر با اضطراب و نگرانی بیش ازحد در مورد چند دامنه یا فعالیت مشخص می شود. تاثیرات والدین اضطرابی و به خصوص والد دارای اختلال اضطراب فراگیر تاثیرات مخربی بر فرزندانشان دارد. در این پژوهش به بررسی تجربه زیسته فرزندان والدین دارای اختلال اضطراب فراگیر پرداخته شد.روش: این پژوهش از نوع کیفی و پدیدارشناسی بود. شرکت کنندگان در این پژوهش ۱۵ نفر از فرزندان افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بودند که به صورت هدفمند و گلوله برفی از مراکز مشاوره شهر تهران انتخاب شدند. اطلاعات حاصل از مصاحبه ها با استفاده از روش هفت مرحله ای «کلایزی» مورد تفسیر قرار گرفت.نتایج: چهار مضمون اصلی از مصاحبه ها استخراج شد که شامل شرایط زندگی، تاثیرات اضطراب والد بر زندگی فرد، فقدان مهارت های جرئت ورزی و تاثیرات روان شناختی بر فرد بود. شرایط زندگی دارای ۴ زیرمضمون زندگی سخت، پراسترس، تجربه خشم نسبت به والد و خستگی فراوان بود. تاثیرات اضطراب والد بر زندگی فرد شامل ۴ زیرمضمون تمایل به مهاجرت (جهت فرار)، همیشه در دسترس بودن جهت اطمینان دهی، گزارش دهی و عشق بود. فقدان مهارت های جرئت ورزی با ۳ زیرمضمون ناتوانی در نه گفتن، قبول مسئولیت های فوق تحمل فرد و توجه و تاکید بر نیازهای سایرین بود. تاثیرات روان شناختی اضطراب والد بر فرد با ۵ زیرمضمون کمال گرایی، اضطراب عملکرد/ اضطراب اجتماعی، اضطراب، فوبیای رانندگی و سایر فوبیاهای خاص و اعتماد به نفس و عزت نفس پایین بود.بحث و نتیجه گیری: تاثیرات سوء اختلالات اضطرابی والدین می تواند سبب ایجاد مشکلات برای فرزندان شود که بررسی آن ها اهمیت بسیاری دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال اضطراب فراگیر ، تجربه زیسته ، فرزندان ، کیفی