تبیین اثرات همه گیری کووید ۱۹ بر مشارکت ورزشی بانوان

مطالعه حاضر به تبیین اثرات کووید ۱۹ بر مشارکت ورزشی بانوان شرکت کننده در باشگاههای مناطق ۵ و ۱۶تهران در سال ۱۳۹۹ می پردازد و یک مطالعه کیفی است که با استفاده از روش گراندد تئوری یا نظریه زمینه ای مورد پژوهش قرار گرفته است . برای این تحقیق مصاحبه های نیمه ساختار یافته ای صورت گرفته است. .انجام مصاحبه ها بروش حضوری و یا تلفنی انجام شده است در مواردی نیز از طریق ارسال فایل های صوتی از طریق فضای مجازی و یا ویدئو کنفرانس در شبکه های اجتماعی انجام گرفته است .مصاحبه ها با تعدادی حدود ۳۰ نفر از بانوان مشارکت کننده در باشگاههای مناطق ۵ و ۱۶ تهران از بین رده سنی بین ۱۸ الی ۶۰ سال صورت گرفته است و سعی شده است در انتخاب افراد مصاحبه شونده تنوع حداکثری رعایت شود تا داده های جمع آوری شده خیلی سریع به اشباع نرسند و نتایج از کیفیت بیشتری برخوردار شوند.در هر جا لازم شد مصاحبه های تکمیلی نیز انجام گرفت و داده های بیشتری در دسترس قرار گرفت.پس از انجام مصاحبه ها نسبت به مکتوب کردن آنها اقدام و تجزیه و تحلیل آنها آغاز شد. جهت تجزیه و تحلیل موضوعی نرم افزار ماکس کیو آی دی (MAXQAD ) را مورداستفاده قرار دادیم و موضوعات زیر مورد شناسایی قرار گرفتند: ۱-سلامتی یک اصل    ۲- ترس و استرس   ۳-مشارکت باشگاهی   ۴-فعالیت بدنی نتایج بدست آمده حکایت از آن دارد که اگر چه مشارکت ورزشی در باشگاههای مناطق ۵ و ۱۶ تهران به سبب تعطیلی ناشی از شرایط اضطراری همه گیری کووید ۱۹ و یا به سبب ترس از ابتلا و یا موارد دیگر کاهش چشمگیری داشته است ولی فعالیت بدنی بانوانی که در باشگاههای ورزشی قبل شیوع  این بیماری مشارکت داشتند کاهش نیافته بلکه در مواردی نیز بیشتر شده است ولی نوع فعالیت ورزشی با توجه به عدم دسترسی به تجهیزات لازم و یا فضای تخصیصی و در مواردی وجود مربی تغییر نموده و مکان این فعالیت نیز با توجه به شرایط موجود در مکانهایی از قبیل منازل و یا فضاهای باز باشگاهها و یا در پارکها عمومی دچار جابجایی شده است.

کلیدواژه ها:

مشارکت باشگاهی ، باشگاه های تهران ، ورزش بانوان ، تاثیرات کووید ۱۹ ، فعالیت ورزشی