درآمدی بر جریان هنردرمانی و نظام اخلاقی حاکم بر آن
محل انتشار: دو فصلنامه تعالی بالینی، دوره: 14، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCE-14-2_001
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402
چکیده مقاله:
در راهنمای عمومی اخلاق حرفه ای شاغلین حرف پزشکی و وابسته ی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران که در وبگاه نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران نمایه شده، در سیزده فصل، مسائل و پیچیدگی های اخلاقی، حرفه ای و الزامات عمومی اخلاق حرفه ای شرح داده شده است و در نظام نامه اخلاقی روان شناسان و مشاوران سازمان نظام روان شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران در دو بخش؛ اصول عمومی اخلاق حرفه ای و استاندارد و ضوابط اخلاق حرفه ای به انتشار قوانینی پرداخته شده است که رعایت آن برای روان شناسان و مشاوران ضروری و اجتناب ناپذیر است. اما علی رغم ظهور هنردرمانی از قرن ۱۹ میلادی که رشته ای تلفیقی از هنر و روان است و ورود جریان هنردرمانی از دهه ی ۸۰ شمسی به ایران با ترجمه متون، وجود روان شناسان و هنرمندان داخلی از آن دهه تاکنون که به پژوهش و فعالیت های هنردرمانی می پردازند؛ منشور اخلاقی یا نظاممان اخلاقی قابل اتکایی برای آن در داخل کشور در دسترس نیست؛ هنر درمانگران، مشاوران و شاغلین حرف سلامت روان(در داخل کشور) که از روش ها یا مداخلات هنر محور در جلسات درمان بهره می برند به علت وجود فرایند فعالیت هنری درمان جو در هنردرمانی، با مسائلی روبه رو هستند که لزوم تدوین منشور اخلاقی برای هنردرمانی را نشان می دهد: مالکیت اثر هنری، ارزیابی و تشخیص به وسیله ی ابزار یا آزمون های هنرمحور و تفسیر اثر هنری مسائلی از این دست است.
ضرورت توجه و گفت وگو در مورد مسائل اخلاقی هنردرمانی که از دهه ها قبل در غرب مفاد اخلاق حرفه ای آن حل وفصل شده است، نگارندگان را بر آن داشت که چندین حوزه اخلاقی در کاربرد هنردرمانی را با خوانش منشور انجمن هنردرمانی آمریکا و منشور انجمن هنردرمانی بریتانیا نیز مراجعه با منشورهای نظام سلامت ایران، نظام نامه اخلاق روان شناسان و مشاوران و راهنمای عمومی اخلاق حرفه ای شاغلین حرف پزشکی و وابسته ی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران، با در نظر داشتن ویژگی های فرهنگی جامعه ی ایرانی-اسلامی مطرح سازند که این موارد اخلاقی در حوزه ی کاربرد هنر در هنردرمانی و مسائل برآمده از آن است.
نتایج حاصل از این پژوهش، نشان داد: نظام نامه های اخلاق حرف مشابه(روان شناسان و مشاوران، پزشکی) علی رغم کارآمد بودن در مورد مسائل عمومی حقوق بیمار و اخلاق حرفه ای در هنردرمانی از قبیل: حفظ محرمانگی تلاش در جهت ارتقا سلامت و رفاه جامعه برای آن دسته از مسائل یا تصمیم گیری های اخلاقی مخصوص حرفه ی هنردرمانی(چگونگی انتشار فعالیت هنری درمان جو، حفظ محرمانگی در انتشار فعالیت هنری، مالکیت اثر هنری) راهگشا نیست و ضرورتی جهت تدوین منشور هنردرمانی در تناسب بافرهنگ خودی وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید سعید سید احمدی زاویه
University of Art, Tehran, Iran.
مریم رحیمی پاشاکلائی
University of Art, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :