صلاحیت شوراهای حل اختلاف از منظر دادرسی اخلاقی و عادلانه

زمینه: شوراهای حل اختلاف که در قبل از انقلاب اسلامی در قالب خانه های انصاف فعالیت داشته اند پس از پیروزی انقلاب اسلامی با شرح وظایف نوپا مجدد تشکیل و شروع به کار نمودند.  با توجه به تدوین قانون مجازات اسلامی جدید در سال۱۳۹۲ تغییرات و تاثیر به سزایی در سازمان و نحوه عملکرد این نهاد مشاهده شد. در این مقاله تلاش گردیده صلاحیت شوراهای حل اختلاف از منظر دادرسی اخلاقی و عادلانه مورد بررسی قرار گیرد. نتیجه گیری: با تشکیل شورای حل اختلاف به نحوه قابل توجهی از مراجعات مردم به دادگستری کاسته شده و بسیاری از دعاوی مردم در این شوراها منجر به صلح و سازش شده و یا اینکه این دعاوی توسط افرادی از بین خود مردم انتخاب شده اند حل و فصل می گردد. اما معایب آن باعث مخدوش شدن  یک داوری اخلاقی و عادلانه می شود. امید می رود که برای سامان دهی بیشتر شورا، از حضور قضات جوان یا باز نشسته و یا از وکلای دادگستری باسابقه و هم چنین از کار شناسان مجرب وکارآزموده به طوری که بتوانند از تراکم پرونده ها و اطاله آن به دادگستری بکاهند و یا به حد پایین برساننداستفاده شود. و همچنین ارتقاء سطح کیفی شوراها از طریق تشکیل جلسات آموزشی برای اعضاء تعیین ضوابط خاص در به کارگیری اعضاء در شوراها و تخصصی کردن آنها و پیش بینی حقوق برای اعضا می تواند موجب کاهش ایرادات شورای حل اختلاف شود.

کلیدواژه ها:

Dispute resolution council ، Ethical and fair proceedings ، Peace and compromise ، شورای حل اختلاف ، دادرسی اخلاقی و عادلانه ، صلح و سازش