آثار حملات سایبری و مسئولیت بین المللی دولتها

معمولا دولتها برای اجتناب از عواقب مسئولیت بین المللی، حملات سایبری را نه به صورت مستقیم بلکه از طریقافراد و گروه های خصوصی و غیردولتی انجام میدهند. با این حال در طرح مواد کمیسیون حقوق بین الملل راجع به مسئولیت بین المللی دولتها نسبت به اعمال متخلفانه بین المللی((۲۰۰۱، مواردی پیشبینی شده است که بر اساس آن دولتها ناقض تعهدات بین المللی شناخته شده و طی آن اعمال مرتکبان حملات سایبری حتی اگر توسط افراد و گروه های خصوصی و غیردولتی انجام شود، قابلیت انتساب به دولتها را دارد. لذا این پرسش مطرح است که دولتها چگونه و در چه زمانی به موجب قواعد مسئولیت بین المللی برای حملات سایبری دارای مسئولیت بین المللی میشوند. فرض براین هست که در صورت انتساب عمل افراد و گروه های خصوصی به دولتی خاص، دولت مزبور دارای مسئولیت بین المللی است. لذا هدف از این تحقیق بررسی مسئولیت بین المللی دولتها در قبال حملات سایبری با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و تحلیل طرح مواد کمیسیون حقوق بین الملل راجع به مسئولیت بین المللی دولتها و دستورالعمل تالین میباشد. نتایج تحقیق نشان میدهد که چهار حالت »هدایت و کنترل حملات سایبری افراد و گروه های خصوصی توسط دولت«، »تایید و پذیرش حملات سایبری افراد و گروه های خصوصی توسط دولت«، » رفتار بازیگران غیر دولتی اعمالگر اقتدارات دولتی« و نهایتا در صورت »عدم تلاش معقول برای پیشگیری رفتار و اعمال بازیگران غیر دولتی« موجب تحقق مسئولیت بین المللی دولتها میگردد. البته در انتساب اعمال تروریستی سایبری به دولتها چالشها و مشکلاتی نیز وجود دارد که در این تحقیق به آنها نیز اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

حملات سایبری ، مسوولیت بین المللی ، نقض تعهد بین المللی ، قابلیت انتساب ، کنترل موثر.