اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر تعادل Th۱/Th۲ در سه ماه دوم بارداری
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-26-10_008
تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: اختلال ایمونولوژیکی و عدم تعادل سلول های Th۱و Th۲ در زنان باردار می تواند منجر به پیامدهای مضر بارداری گردد. اثر تمرین ورزشی در تغییر تعادل سلول های ایمنی در دوران بارداری نامشخص است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی شدت متوسط بر تعادل (IL-۴/ IFN-γ) Th۱/Th۲ در سه ماه دوم بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال ۱۴۰۱ بر روی ۳۰ زن باردار ۳۵-۲۰ ساله، با مدت بارداری ۱۵-۱۲ هفته در شهر تبریز انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. تمرین هوازی طبق توصیه های کالج آمریکایی زنان و زایمان با شدت متوسط (۱۴-۱۲ امتیاز بورگ) به مدت ۱۲ هفته، ۳ جلسه در هفته و هر جلسه ۴۵ دقیقه اجرا شد. متغیرهای وزن، فشارخون، ضربان قلب و سطوح سرمیIL-۴ ، IFN-γ قبل و بعد از پروتکل تمرینی ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۵) و آزمون آنکوا انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج، افزایش وزن گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود (۰۲۷/۰=p). متوسط فشارخون شریانی (۰۱۹/۰=p) و IFN-γ (۰۲۵/۰=p) در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری یافتند، ولی IL-۴ و نسبت Th۱/Th۲ تفاوت معناداری نشان ندادند (۰۵/۰تمرین هوازی با شدت متوسط ممکن است روشی مفید در ارتقای سلامتی مادران در دوره دوم بارداری باشد، ولی با توجه به مطالعات محدود و نتایج متناقض، به نظر می رسد که اثر تمرین ورزشی بر تعادل Th۱/Th۲ در سه دوره مختلف بارداری نیاز به بررسی های بیشتری داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا ظهوری
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
اعظم زرنشان
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
عزیزه خلیلی فرشباف
استادیار علوم تغذیه، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :