ابعاد خودکارآمدی نوجوانان درگونههای مختلف خانواده در مدل بافتنگر فرآیند و محتوای خانواده

هدف از پژوهش حاضر بررسی ابعاد خودکارآمدی(تحصیلی، اجتماعی، هیجانی و خلاق) نوجوانان در گونههای مختلف خانواده در مدل بافتنگر فرآیند و محتوای خانواده بود. نمونه پژوهش حاضر شامل ۵۹۰ دانشآموز پایه اول تا سوم دبیرستان(۲۸۲ پسر و ۳۰۸ دختر) در شهر شیراز بود که به شیوه خوشهای چندمرحلهای تصادفی در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها پرسشنامه ابعاد خودکارآمدی موریس، پرسشنامه خودکارآمدی خلاق کارووسکی و دو مقیاس خودگزارشی فرآیند و محتوای خانواده سامانی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور مقایسه گونههای مختلف خانواده(سالم، مشکلدار محتوایی، مشکلدار فرآیندی و ناسالم) از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره(MANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که گونههای خانواده اثر معناداری بر خودکارآمدی تحصیلی، خودکارآمدی اجتماعی و خودکارآمدی عاطفی دارند، اما گونههای خانواده اثر معناداری بر خودکارآمدی خلاق نوجوانان نشان نداد. همچنین یافتهها روشن ساخت که فرزندان خانوادههای سالم دارای بیشترین میزان خودکارآمدی تحصیلی، اجتماعی و عاطفی هستند. در مقابل، فرزندان خانوادههای ناسالم دارای کمترین میزان خودکارآمدی تحصیلی و اجتماعی و فرزندان خانوادههای مشکلدار محتوایی کمترین میزان خودکارآمدی هیجانی را دارا هستند

کلیدواژه ها:

مدل بافت نگر فرآیند و محتوای خانواده ، خودکارآمدی تحصیلی ، خودکارآمدی اجتماعی ، خودکارآمدی عاطفی