بررسی کارآیی راکتور جریان افقی با بستر ثابت بی هوازی (HATS) با استفاده از سوبستره سنتتیک و مقایسه آن با راکتور UASB

در این مطالعه کارآیی دو نوع راکتور بی هوازی UASB و HAIS با هم مقایسه شده است. آزمایشات بر روی سه راکتور در مقیاس آزمایشگاهی شامل 2 راکتور HAIS-1,2 با حجم 2 و 3/3 لیتر و یک راکتور UASB با حجم 3/3 لیتر انجام شده است. راکتور HAIS-1 از گرانول پلی یورتان با نسبت سطح به حجم (1100m(2)/m(3)(S/V با درصد پوکی 38% با دانسیته تقریبی(700kg/m(3 و راکتور HASI-2 از فوم پلی اتیلن با دانسیته (12kg/m(3 با 1350m(2)/m(3)S/V و درصد پوکی 42% پرگردید. از گرانولهای لجن تصفیه کننده فاضلاب کشتارگاه با 45g/1 VSS بعنوان بارور کننده و از گلوکز همراه با مواد مغذی ضروری با 1750± 250COD میلی گرم در لیتر بعنوان سوبستره استفاده گردید. راهبریراکتورها در طی 330 روز در دمای 32± 2 درجه سانتی گراد در سه دوره 100 روزه از بارگذاریهای پائین در حد کمتر از 1kgCOD/m(3).d با میزان بیومس( 11/5-14kgVSS/m(3 آغاز گردید. بارگذاری های آلی حجمی سه راکتور در سه دوره به طور متوسط: برای UASB به ترتیب 2/7، 11/2 و 21kgCOD/m(3).d و برای 19/7,9/5HAIS-1 و 36kgCOD/m(3).d و برای HAIS-2 در دوره سوم از 2 تا 17/8kgCOD/m(3).d متغیر بود. در هر دوره پس از دستیابی به راندمان بالای 70% تغییر بارگذاری انجام می شد. در بارگذاریهای بالا راندمان سه راکتور تا حد 30% کاهش یافت. با وجود 75 درصد متان در بیوگ از، متان تولیدی در سه راکتور UASB، 2 و HAIS-1 به ترتیب به میزان 1/5, 2/25 mi CH(4)/ml Reactor.d و 1 متغیر است. به منظور پی بردن به نحوه شکل گیری بیوفیلم در اطراف دانه های بستر نگهدارنده در روز 327 بهره برداری از راکتور HAIS-1 و روز 99 بهره برداری از راکتور HAIS-2 عکس CT-Scan از مقاطع مختلف دو راکتور تهیه گردید. تعیین دانسیته بافتهای مختلف در اسکن بستر نمایانگر محل تقریبی قرار گیری بستر نگهدارنده، بیوفیلم، و بیوگاز در مقاطع مختلف راکتور می باشد. با تهیه نمودارهای دانسیته رنگ از عکس های بدست آمده از مقاطع مختلف راکتور و با استفاده از نرم افزار Photoshop می توان میزان لجن موجود در راکتورها را برآورد نمود.