شغل با تکیه بر سلامت روان

در زندگی انسان کار نقش مهمی را در بهداشت روانی فرد ایفا می کند. در حقیقت بعد از ارضا شدن نیازهای زیستی و اولیه انسان مانند گرسنگی، نیازهای دیگری جای آنها را می گیرند که در سلامت و بهداشت روانی فرد تأثیر گذار می باشند و بعنوان تعیین کننده های بهداشت روانی محسوب می گردند. یکی از این نیازها نیاز به کار و داشتن شغل می باشد. انسان بعنوان یک موجود پیچیده در سازگاری با روابط، تجهیزات، تغییرات و دستورالعملها و بطور کلی محیط های شغلی خود ناچار است محدودیت ها و کارهایی را متحمل شود، لذا یک شغل رضایت آمیز و سازگاری شغلی طی زمان ممکن است منبع نارضایتی و عدم سازگاری شده و همین امر سبب شود که فرد از روال طبیعی و عادی خود خارج گردیده و دستخوش فرسودگی شود. بی تردید بسیاری از مشاغل فشارزا می باشند اما کارکنان سازمانها می دانند که چگونه با این فشارها کنار آمده و از آسیبهای آن مصوب بمانند. اما بعضی از افراد بنا به تحمل ناپذیر بودن و یا قدرت و توانایی مقابله ضعیف دائماً احساس تنش می کنند. هدف از نوشتار حضر ارائه یک مدل عملی و کاربرد در زمینه استرسهای موجود در محیط های کاری است و اینکه چه عوامل استرس زایی در سازمان بر عملکرد و رضایت مندی شغلی کارکنان و پیشگیری از فرسودگی شغلی آنها تأثیر می گذارد و وظایف سازمان در ارائه راهبردهای مقابله ای کدام است.

کلیدواژه ها:

شغل ، سلامت روان