تحلیل بین ادبیات دیستوپیایی و اتوپیایی
محل انتشار: دومین همایش بین المللی فرهنگ و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 293
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PLCCONF10_008
تاریخ نمایه سازی: 28 بهمن 1402
چکیده مقاله:
ادبیات آیینه تمام نمای شرایط سیاسی، اجتماعی و فردی شاعر و نویسنده است اما گاه انسان می
کوشد در قالب آن به بیان آرزوها، امیال و خواسته های خود بپردازد. آرمانشهر یا یوتوپیا نوعی از
ادبیات است که با تمرکز بر آفرینش جهانی با برترین امکانات و شرایط سعی بر آن دارد تا میل
انسان به کمال و سعادت دنیوی را تا حدی تسکین بخشد. در مقابل آن دیستوپیا یا ویرانشهر قرار
دارد که مکانی خیالی یا وضعیتی است که در آن همه چیز به بدترین شکل ممکن است. بررسی
دیدگاه های معتبر در باب دیستوپیا نشان میدهد که صرف وجود بدبینی و نا امیدی در یک اثر آن
را وارد ژانر دیستوپیا نمی کند؛ زیرا وجه مهم دیگر در ادبیات دیستوپیا هدف و آگاهی بخش و
انذار دهنده آن است که در برقراری ارتباط بین حال و آینده معنا پیدا می کند. پژوهش حاضر
سعی در تشریح دیستوپیا و ویژگی های آن دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرستو پرژک
دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه، فنی و حرفه ای دختران کرمانشاه
هانیه سهرابی
دانشجوی کارشناسی نرم افزار، دانشگاه، فنی و حرفه ای دختران کرمانشاه