تحلیل عناصربومی و اقلیمی در رمان سالهای ابری علی اشرف درویشیان

ادبیات داستانی بخشی مهم از آثار ادبی است که از میان این آثار داستان هایی برجسته وجود دارد که رنگ و بوی بومی و محلی دارد. ادبیات بومی و اقلیمی، ، آثار ادبی را شامل میشود که با مردم شناسی همراه است و به مجموعه ای از ترانه ها، اشعار، قصه ها، افسانه ها آثار ادبی اطلاق می شود که نمایانگر فرهنگ و معتقدات مردمی، آداب و رسوم، عناصر جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی ،تاریخی، ویژگ یهای محیط طبیعی،بومی و گفتار منطقه ایی خاص می باشد. یکی از این آثار, رمان بلند سال های ابری اثر علی اشرف درویشیان است. این پژوهش توصیفی- تحلیلی به مطالعه جلد (۱) و (۲) رمان سالهای ابری علی اشرف درویشیان می پردازد. هدف اصلی پژوهش بررسی عناصر اقلیمی در رمان سالهای ابری علی اشرف درویشیان می باشد وپژوهش به دو سوال فرعی زیر را بررسی و پاسخ خواهد داد. ۱- وضعیت بومی و اقلیمی در رمان سالهای ابری چگونه می باشد؟ -۲ آیاوضعیت بومی واقلیمی بصورت جامع و مطلوب در رمان سالهای ابری بازتاب یافته است؟ نتیجه گیری: درویشیان یکی از نویسندگان برجسته در عرصه ادبیات اقلیمی در مکتب داستان نویسی غرب (کرمانشاه) است. او اغلب در داستانهایش با توصیف عناصر بومی و اقلیمی، تاثیرات آگاهانه یا ناخوداگاه این عناصر بر ذهن و زبان خود را در قالب باورها و اعتقادات، آداب و سنن، طبیعت بومی، آب وهوا، شکل معماری، زبان و واژگان و اصطلاحات محلی و بومی، و ضربالمثل ها بازتاب داده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات داستانی ، رمان سالهای ابری ، عناصربومی و اقلیمی ، علی اشرف درویشیان