بررسی تضادها در زبان عوام با ادبیات و نثر رسمی فارسی

زبان فارسی ما، فارسی دری، دورشته مجزا و متمایز دارد، نثر و شعر. حال آنکه دیگر زبانهای هند و اروپایی دارای سه رشته مجزای نثر، شعر و نمایشنامه هستند. ساختار بسته جامعه ما با نمایشنامه، که اساس آن بر گفتوگو و صداهای متفاوت است، همخوانی ندارد؛ زیرا در واقع تقابل و موازنه آزاد اندیشه ها و عقاید است که به شکل نهایی نمایشنامه با گفت وگوی آزاد عرضه میشود. اما در فرهنگ عوام یا فرهنگ غیررسمی ما نمایشنامه های سنتی - نمایشنامه های شادی آور و مضحکه که از دسته های مطرب مجلسی و تقلیدی آغاز میشود و به سیاه بازی میرسد - وجود دارد، که در واقع مکتوب نیستند و اغلب به صورت بدیه هگویی و فی البداه ه اجرا میشوند. در عینحال ما نمایشنامه های دینی و مذهبی - تعزیه یا شبیه گردانی یا شبیه خوانی - هم داریم که بر پایه روایتهای مربوط به زندگی ائمه شکل میگیرند که در سنت شعر فارسی جا دارند، زیرا متن تعزیه هاعموما به شعر هستند.

کلیدواژه ها:

زبان عوام ، نثر رسمی فارسی ، زبان فارسی ، ادبیات فارسی.