نمایشنامه های تغییر اقلیم در سطح شبکه ی آبیاری و زهکشی قزوین

متخصصین اقلیم شناسی برای بسیاری از مناطق دنیا، کاهش بارندگی و افزایش دما را پیش بینی کرده اند. بنابراین، شناخت تغییرات اقلیم منطقه ای لازمه دستیابی به کشاورزی پایدار می باشد. در این مطالعه، تغییرات میانگین و انحراف معیار میانگین های ماهانه ی متغیرهای کمینه و بیشینه ی دما، رطوبت نسبی، سرعت باد، تابش خورشیدی و بارندگی در ۵ ایستگاه در محدوده ی شبکه ی آبیاری و زهکشی قزوین برای دوره ی ۲۰۶۹-۲۰۴۰ نسبت به دوره ی مبنا (۱۹۹۹-۱۹۸۰) مطالعه شدند. به منظور تعیین دامنه ی این تغییرات، از ۵ گروه نمایشنامه ی تغییر اقلیم استفاده شد. در گروه اول، کلیه ی نمایشنامه های تغییر اقلیم در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار گرفتند. چهار گروه دیگر هریک شامل یک خانواده از نمایشنامه هایی تغییر اقلیم SRES بودند، که شامل نمایشنامه های Commit، A۱B، A۲ و B۱ می باشند. با استفاده از روش وزن دهی عکس فاصله (IDW)، مقادیر تغییرات هریک از متغیرها تحت نمایشنامه های مختلف و برای هریک از ایستگاههای مطالعاتی تعیین شدند. نتایج نشان از افزایش متوسط کمینه ی دما به میزان ۶۱/۱ درجه، افزایش میانگین بیشینه ی دما به میزان ۹۳/۱ درجه، کاهش متوسط رطوبت نسبی به میزان ۲%، کاهش متوسط سرعت باد به میزان ۱% و کاهش متوسط بارندگی به میزان ۲% داشتند. تغییر قابل توجهی در متوسط تابش خورشیدی مورد انتظار نیست، ضمن این که روند منظم و مشخصی در دگرگونی این متغیرها در ماههای مختلف سال قابل تشخیص نبود. همچنین، مشاهده گردید که انحراف معیار میانگین های ماهانه ی کلیه ی متغیرها بطور متوسط دچار افزایش خواهد گردید، و این افزایش برای دو متغیر بیشینه ی دما و بارندگی بیشتر از سایر متغیرها برآورد گردید.