بررسی نقش عدد بایوت Bi در میزان اتلاف حرارتی از لوله های عایق شده در ایستگاههای تقلیل فشار

در این مقاله نقش عدد بایوت ) ) Bi بر میزان مقاومت حرارتی عایق و نرخ اتلاف گرمای لوله ها بررسی شده است . عدد بایوت یکی از پارامترهای مهم در مباحث انتقال حرارت است که نمایانگر نسبت انتقال حرارت جا به جایی به هدایت می باشد . بررسی ها نشان می دهد وابسته نیست، به طوری ( rcritical ( که بر خلاف دیدگاه های مرسوم، مقدار اتلاف حرارتی از جداره لوله های عایق شده تنها به شعاع بحرانی که به ازای 0شعاع بحرانی افزایش یابد، مقدار اتلاف حرارتی بدون بعد ( نسبت اتلاف حرارت از جداره لوله عایق شده به لوله بدون عایق – ) QR از یک تا حداکثر مقدار خود زیاد می گردد . با افزایش بیشتر ضخامت عایق از شعاع بحرانی تا شعاع عبوری ) ) rcrossover ، اتلاف حرارتی بدون بعد از حداکثر مقدار خود تا یک کاهش یافته و برای شعاع عایق بزرگتر از شعاع عبوری، QR همواره کوچکتر از یک خواهد شد که این به معنای تاثیر مثبت عایق کاری در کاهش اتلاف حرارتی است و برای حالت . Bi≥1 همواره اتلاف حرارتی بدون بعد کوچکتر از یک خواهد بود لذا برای اینکه همواره مقدار اتلاف حرارتی لوله در حالت عایق، کمتر از یک باشد ( وضعیت مطلوب ) بایستی در بازه 0شعاع عبوری rcrossover گردد . با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق، نقش عدد بایوت بر مقدار اتلاف حرارتی از لولههای خروجی گرمکن ایستگاههای تقلیل فشار که عایق حرارتی دارند، به ازای سایزهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

اتلاف حرارتی بدون بعد ، عدد بایوت ، شعاع بحرانی ، شعاع عبوری