اجبار یا اقرار؟ «مطالعه ای در باب اصل ممنوعیت شکنجه در حقوق کیفری افغانستان»

پژوهش حاضر که نوعی مطالعه توصیفی _ تحلیلی قلمداد می گردد ، تلاش نموده است تا به این پرسش اساسی پاسخ دهد که ممنوعیت شکنجه در جریان دادرسی قضایی در جامعه افغانستان و حقوق کیفری آن چگونه قابل بررسی و مداقه بوده است ؟ زیرا اندیشمندان و نظریه پردازان در همه زمینه ها بر سر این تعریف اجماع دارند که شکنجه نوعی رفتار و یا مجازات غیر انسانی و بی رحمانه می باشد که توسط آن درد یا صدمه شدید جسمی و روانی به فرد وارد می گردد که هدف آن می تواند اخذ اقرار از قربانی یا شخص ثالث ، کسب اطلاعات و ... باشد . در نهایت با استناد به یافته های این تحقیق می توان اذعان نمود که با بررسی و تبیین قوانین کیفری افغانستان نظیر قانون اساسی ، قانون اجراآت جزایی و قانون منع شکنجه مصوب ۱۳۹۷ مشخص گردید که این قوانین بر ممنوعیت شکنجه و اقرار مبتنی بر آن تاکید دارند و از منظر آنها اعمال شکنجه با هر نیت و قصدی صورت بگیرد ، ممنوع می باشد و هرگونه اقرار و اعترافی که با اجبار ، زور و شکنجه به دست بیاید، هیچ گونه ارزش و اعتباری ندارد .

کلیدواژه ها:

شکنجه ، ممنوعیت شکنجه ، اقرار ، اکراه ، افغانستان