تاثیر همزمان مصرف مکمل نانوکورکومین و تمرین مقاومتی بر بیان ژنTERF۲ و محور p۲۱-p۵۳ در بافت عضلانی موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: مرگ سلولی برنامه ­ریزی شده به­طور دقیق به برهم کنش برخی از محصولات ژنی بستگی دارد که این فرایند را فعال یا مهار می کنند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی تاثیر تمرین مقاومتی و مصرف مکمل نانو­کورکومین بر بیان ژن­ های شاخص­های آپوپتوزی (p۵۳-p۲۱) و پیری سلول (TERF۲) در بافت عضله نعلی موش های نر نژاد ویستار بود. روش ها: در این مطالعه تجربی، ۲۴ سر موش نر از نژاد ویستار به ­طور تصادفی به ۴ گروه کنترل سالم، گروه تمرین مقاومتی، گروه نانوکورکومین، گروه تمرین مقاومتی+ نانوکورکومین، تقسیم شدند. تمرین مقاومتی در طول ۴ هفته طبق پروتکل اجرا گردید. همزمان موش ­های گروه­ های نانوکورکومین به میزان ۸۰ میلی گرم به ازای هر کیلو از وزن بدن مکمل مصرف نمودند. بیان ژن­ های TERF۲(Telomeric Repeat Binding Factor ۲)، p۵۳ و p۲۱ به روشReal-Time PCR  سنجش شد. یافته ها: تفاوت معناداری در بیان ژن ­های TERF۲، p۵۳ و p۲۱ بین ۴ گروه ثبت شد (۰/۰۵>P). در گروه تمرین مقاومتی و نانوکورکومین بیان ژن­ های TERF۲، p۵۳ و p۲۱ به طور معنا ­داری بالاتر از گروه کنترل بود (۰/۰۵>P). همچنین، بیان ژن­ p۵۳ در گروه تمرین مقاومتی به­ طور معناداری بالاتر از گروه مکمل نانو­کورکومین بود (۰/۰۵>P). تمرینات مقاومتی با مصرف مکمل نانوکورکومین، نسبت به تمرین یا مکمل، بر بیان ژن TERF۲ بر بافت عضلانی موش ­های نر تاثیر معنی داری نداشت (۰/۰۵p۲۱ و p۵۳ شد (۰/۰۵>P). نتیجه گیری: تمرین مقاومتی و مصرف مکمل نانو­کورکومین بیان ژن TERF۲ را افزایش داده و می تواند سرعت کوتاه شدن تلومر و پیری را کاهش دهد. همچنین، افزایش بیان ژن p۵۳ و p۲۱ هنگام تمرین مقاومتی و مصرف مکمل نانو­کورکومین احتمالا منجر به توقف چرخه سلولی و آپوپتوز شود.

کلیدواژه ها:

Resistance Training ، TERF۲ Protein ، P۵۳ Protein ، P۲۱ Protein ، Curcumin Rat ، تمرین قدرتی ، TERF۲ ، p۵۳ ، p۲۱ ، کورکومین ، موش صحرایی