مروری بر ارتباط بین ورزش و ارتقاء کیفیت زندگی در مبتلایان به دیابت نوع ۲

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 72

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHRC03_126

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: دیابت یکی از بیماریهای مزمن است که درصورت عدم کنترل،سلامت زندگی افراد را به خطر انداخته وباعث کاهشکیفیت زندگی آنان می گردد.ازجمله ریسک فاکتورهای شایع درابتلا به بیماری دیابت می توان به عوامل متابولیک، سبک زندگی،ژنتیک، مقاومت به انسولین،افزایش گلوکونئوژنز کبدی،نقص نسبی در ترشح انسولین،کاهش تحمل گلوکز مرتبط با افزایش سن،رژیم پرکالری و سبک زندگی کم تحرک و اضافه وزن یا چاقی که عامل اصلی کمک به مقاومت به انسولین است اشاره نمود.هدف ازمطالعه حاضر،ارتقاء کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ از طریق ورزش(درشرایط هیپوکسیک)می باشد.روش کار: ین مقاله با مروری بر مقالات بدست آمده از پایگاه های pubmed,civilica,clinicalkey تهیه شده است.یافته ها: بر اساس یافته های بدست آمده از مقالات مورد مطالعه،مداخله ی هشت هفته ای انجام شده Exercise) Aerobic)AE منجر به کاهش معنی داری در سطوحHbA۱c، FBSدر گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گشت اما از نظر پروفایل لیپیدی (کلسترول تام (TC))و تری گلیسیرید TG)) تفاوت معنی داری مشاهده نشد. و نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که بین سطوح TG، LDL-C و HDL-C در گروه آزمایش بین پیش و پس آزمون تفاوت معنی داری مشاهده نشد(.(۰۵/۰هیپوکسیک طی ورزش می تواند به طور قابل توجه و مثبت،پاسخ فیزیولوژیکی را در افراد سالم تغییر دهد،حساسیت به انسولین در بیماران دیابتی نوع ۲ را بیشتر کند.و جذب گلوکز عضلات اسکلتی را در مقایسه با شرایط عادی افزایش دهد.در بیماران دیابتی دارای اضافه وزن و چاق،تمرین ورزشی هیپوکسیک،در "کوتاه مدت" کاهش وزن را به حداکثر میرساند.با این حال،شواهدی قطعی مبنی بر اینکه قرار گرفتن در شرایط هیپوکسیک بصورت "دراز مدت" هم بتواند تاثیر مثبتی بر بیماران دیابتی نوع ۲داشته باشد،وجود ندارد.نتایج: ارزیابی اثرات مفید ورزش در شرایط هیپوکسیک بر بدن انسان،مستلزم در نظر گرفتن طول دوره های مختلف، مدت زمان مواجه ه، جلسات در روز و تعداد روز میباشد.با این حال،طبق نتایج حاصل از مقالات مورد مطالعه؛مشخص شد مداخله ی AE و تمرینات هوازی به کار رفته،به طور موثری باعث کاهش مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ ،کاهش FBS، HbA۱c و TC در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲و بهبود نیمرخ چربی خون در گروه تمرین شد و نهایتا بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را به دنبال داشت.

نویسندگان

نیلوفر رامینه

دانشجو کارشناسی پرستاری ، دانشکده پرستاری مامایی ، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان ، ایران