روان شناسی ACT برای سازگاری زندگی زناشویی

ازدواج مقدمه تشکیل خانواده است، چنانچه ازدواج و زندگی خانوادگی شرایط نامناسب و ناسازگارییزوجین را برای ارضاء نیازهای روانی یکدیگر ایجاد کند، اثرات منفی و گاهی جبران ناپذیر بهجا می گذارد. لذا هدف از پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر سازگاری زناشویی در میان زوج ها انجام شده است. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس در سال ۱۴۰۰- ۱۴۰۱ بود. پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت مداخله ۱۲ جلسه ای در مدت ۳ ماه اجرا گردید. تعداد ۱۵۰ نفر از دانشجویان انتخاب و پس از برگزاری پیش آزمون، تعداد ۴۰ نفر از آنان که کمترین نمرات را از ابزار سنجش این پژوهش، پرسشنامه سازگاری زناشویی انریچ، کسب کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آزمودنیها یک ماه پس از درمان نیز به پرسشنامه پاسخ دادند. با استفاده از نرم افزار SPSS داده ها با آزمونهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند میزان سازگاری زناشویی را در میان زوج ها افزایش دهد، بنابراین میتوان از این روش درمانی در کنار سایر مداخلات استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، سازگاری زناشویی ، حل تعارض ، ارتباطات ، تحریف آرمانی