بررسی مقایسه ای دقت و حساسیت اندازه گیری درجه حرارت نقاط مختلف بدن(دهان و ناف) توسط تب سنج مادون قرمز غیر تماسی با درجه حرارت ناحیه زیر بغل توسط تب سنج جیوه ای

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 40

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHRC03_076

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف :در مورد اینکه دماسنج های مختلف در تشخیص بیماران مشکوک به تب چقدر دقیق و قابل تکرار هستند اطلاعاتزیادی در دست نیست. از سوی دیگر دماسنج های مادون قرمز غیر تماسی به طور گسترده در طول همه گیری COVID-۱۹ به عنوان یک ابزار اندازه گیری دما برای غربالگری و ایزوله کردن بیماران در مراکز مراقبت های بهداشتی، مسافران در مبادی ورودی و عموم مردم استفاده می شود. لذا برای درک دقت دماسنج های مادون قرمز غیر تماسی این مطالعه باهدف بررسی مقایسه ای دقت و حساسیت اندازه گیری درجه حرارت نقاط مختلف بدن(دهان و ناف) توسط تب سنج مادون قرمز غیر تماسی با درجه حرارت ناحیه زیر بغل توسط تب سنج جیوه ای انجام گرفت.روش ها :پژوهش حاضر به صورت توصیفی مقایسه ای و از نوع مقطعی بود که در میان تعداد ۳۲ بیمار دارای تب و ۳۲ بیمار بدون تب بستری در بخش های مختلف بیمارستان امام خمینی شهر مهاباد با روش در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، تب سنج دیجیتالی و جیوه ای جهت اندازه گیری دمای نقاط مختلف بدن(دهان و ناف) و فرم ثبت درجه حرارت بود. جهت تحلیل داده ها از نسخه ۲۶ نرم افزار SPSS ،برای ارائه آمار توصیفی از شاخص فراوانی نسبی و و برای ارائه آمار استنباطی از آزمون های ناپارامتریک مانند آزمونهای آنالیز واریانس با اندازه های تکراری، کای دو و دقیق فیشر بهره برداری شد.یافته ها:میانگین و انحراف معیار در گروه بیماران بدون تب، مقدار درجه حرارت بدن بیماران؛ اندازه گیری شده با استفاده از تب سنج جیوه ایی در ناحیه ی زیربغل ۳۶/۶۴± ۰/۳۵ درجهی سانتیگراد بود . میانگین و انحراف معیار درجه حرارت بدن این بیماران با استفاده از تب سنج دیجیتال در ناحیه ی پیشانی ۳۶/۵۸ ±۰/۲۲، میانگین و انحراف معیار درجه حرارت بدن این بیماران با استفاده از تب سنج دیجیتال ناحیه ی دهان ۳۶/۰± ۷۳/۴۵ و در ناحیه ی ناف ۳۶/۶۸± ۰/۳۳ درجه ی سانتیگراد بوده است.در گروه بیماران تب دار، مقدار درجه حرارت بدن بیماران؛ اندازه گیری شده با استفاده از تب سنج جیوه ایی در ناحیه ی زیربغل در محدوده ی ۳۸/۰۱ ۰/۴۸ درجه ی سانتیگراد بوده است. مقدار درجه حرارت بدن این بیماران با استفاده از تب سنج دیجیتال در ناحیه ی پیشانی ۳۶/۹۰ ±۰/۶۱، مقدار درجه حرارت بدن این بیماران با استفاده از تب سنج دیجیتال در ناحیه ی در ناحیه ی دهان ۳۷/۳۷± ۰/۸۰ و در ناحیه ی ناف ۳۷/۵۶± ۱/۰۰ درجه ی سانتیگراد بوده است. کارایی کلی دستگاه تب سنج دیجیتال در ناحیه ی پیشانی، دهان و ناف به ترتیب %۶۰/۹ ، %۶۷/۲ و %۷۱/۹ بود.بحث و نتیجه گیری :با توجه به نتایج مطالعه حاضر، از بین سه روش اندازه گیری تب( از طریق پیشانی، دهان و ناف) با تب سنج دیجیتال غیرتماسی در بیماران تب دار ، استفاده از تب سنج دیجیتال غیر تماسی از طریق پیشانی علارغم توصیه شرکت سازنده، دارای ضعیف ترین کارایی و کمترین درجه حساسیت بوده لذا روش مناسبی جهت کنترل تب نمی باشد در حالیکه کنترل تب از طریق ناف و دهان به ترتیب روش های مناسب تری جهت کنترل تب با این دسنگاه می باشند. علاوه بر این گرفتن تب با تب سنج جیوه ای از طریق زیر بغل دارای میانگین بالاتری از هر سه روش کنترل تب با تب سنج دیجیتال غیر تماسی بوده و بهتر از آنها تب را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

درجه حرارت ، تب سنج جیوه ای ، تب سنج مادون قرمز غیر تماسی

نویسندگان

صلاح الدین حسنی آذرپور

مرکز تحقیقات سلامت جامعه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

مرضیه ضیایی راد

استادیار، مرکز تحقیقات سلامت جامعه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران