تحلیل اثرات اجتماعی اجرای طرح هادی روستایی از دیدگاه جامعه محلی (مورد مطالعه: شهرستان رباط کریم - استان تهران)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 288

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GEOB07_014

تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402

چکیده مقاله:

با توجه به ادامه روند اجرای طرح هادی، تحلیل اثرات آن موضوع مهمی است که میتواند از یکسو پیامدهای اجرای طرح را در روستاها مشخص کند و از سوی دیگر با شناسایی قوتها و ضعفهای موجود، اطلاعات لازم را برای مدیریت بهتر طرحها فراهم نماید. پژوهش حاضر با هدف تحلیل اثرات اجتماعی اجرای طرح هادی بر نواحی روستایی شهرستان رباطکریم انجام شده است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی است. جامعه آماری شامل ۱۳ روستای شهرستان رباطکریم است و با استفاده از فرمول کوکران ۲۴۰ خانوار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای بررسی برآیند کلی اثرات طرح هادی از آزمون T تک نمونه ای استفاده گردید. به منظور بررسی آثار اجرای طرح هادی بر بعد اجتماعی زندگی آنان از متغیرهای مشارکت، رضایت، اعتماد و مهاجرت و ۱۵ مولفه استفاده شده است. در بین مولفه های متغیر مشارکت، مولفه حفظ حریم خیابانها و معابر هنگام ساخت وساز بالاترین میانگین را با عدد ۳/۲۲ نشان میدهد. روستاییان بالاترین رضایتمندی را از زیباسازی محیط و سیمای روستا پس از اجرای طرح با میانگین ۳/۸۰ داشتهاند. روستاییان بالاترین میزان اعتماد به نهادهای محلی را پس از اجرای طرح هادی با میانگین ۳/۶۹ تجربه نمودهاند. مولفه میزان مهاجرت از شهر به روستا با میانگین ۳/۲۹ افزایش داشته است . میزان اثرات طرح هادی بر توسعه اجتماعی روستاها در متغیرهای اعتماد و رضایت به ترتیب با میانگین ۳/۶۱ و ۳/۳۳ بالاتر از میانه نظری (عدد (۳ و در متغیرهای مشارکت و مهاجرت به ترتیب با میانگین ۲/۶۵ و ۲/۵۹ پایینتر از میانه نظری (عدد (۳ بوده است. با توجه به میانگین کلی اثرات اجتماعی طرح هادی برابر با ۳/۰۵، سطح تاثیرات این طرح در حد متوسط ارزیابی شده است . در این پژوهش برای بهبود عملکرد این طرح راهکارهای اجرایی مانند برگزاری کارگاه های آموزشی به همراه ظرفیت سازی نهادی و قانونی در جهت تسهیل و افزایش مشارکت عمومی روستاییان، توجه به توانمندیهای بومی، توجه به نیازهای مردم، بهره گیری از نهادهای محلی و ... پیشنهاد میگردد.

نویسندگان

سمیه عزیزی

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران،ایران.