باز آفرینی روستایی

بازآفرینی یکی از مهمترین رویکردهای مداخله در محدوده های آسیب پذیر است که میتواند با اتکا بر ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، فرهنگی و محیطی در جهت توقف روند زوال و توسعه بافت های گردشگری موردتوجه قرار گیرد. نتایج حاصل از مبانی نظری نشان میدهد که روستایی سیاستی است که میتواند در راستای توسعه مناطق گردشگری در بافت های تاریخی روبه زوال روستایی حائز اهمیت باشد. با توجه به اهمیت عرصه های همگانی در توسعه گردشگری روستایی، بازآفرینی این عرصه ها محدوده ی مناسبی برای تبلور این نحله فکری است. ساماندهی روستاهای هدف گردشگری اکولوژیک مبتنی بر چهار بعد تشکیل دهنده دهکده اکوتوریسمی بکار گرفته میشود. نتایج این تحقیق نشان میدهد تنها آن دسته اقدامات کالبدی که مبتنی بر چهار بعد مذکور باشد، میتواند هدف غایی روستاهای هدف گردشگری را تامین نماید که در این میان، ابعاد جدید پایداری

کلیدواژه ها:

باز آفرینی روستایی ، بافت های گردشگری ، توسعه مناطق گردشگری ، اکولوژیک