نقش میانجگری تفکر انتقادی در رابطه بین افسردگی و نگرانی با ارزیابی شاخص توده بدنی (BMI) در دانش آموزان دختر دوم متوسطه مهاباد

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجگری تفکر انتقادی در رابطه بین افسردگی و نگرانی با ارزیابی شاخص توده بدنی (BMI) در دانش آموزان دختر دوم متوسطه مهاباد بود. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، دانش آموزان دختر دوم متوسطه مهاباد در سال ۱۴۰۱ بود که روش نمونه گیری پژوهش به شیوه ی خوشه ای چند مرحله ای انجام گرفت. از روش میدانی با استفاده از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات برای آزمون فرضیه ها استفاده می شود. شاخص توده بدنی نسبت وزن بر حسب کیلوگرم به مجذور قد بر حسب متر محاسبه می شود. تفکر اعتقادی از طریق پرسشنامه تفکر انتقادی((CTDI ریتکس((۲۰۰۳ و میزان افسردگی از طریق پرسشنامه افسردگی بک((۱۹۶۱) (BDI-II و میزان نگرانی از طریق پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلونیا((۱۹۹۰) (PSWQ محاسبه می شوند. در این پژوهش ابتدا به تعداد ۳۰۶ پرسش نامه بین دانش آموزان منتخب توزیع و سپس اطلاعات جمع آوری شده با روش معادلات ساختاری و با نرم افزارهای Spss ۲۴ و Amos ۲۴ انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تاثیر افسردگی بر شاخص توده بدنی از طریق تفکر اعتقادی معنادار بود. اما تاثیر نگرانی بر شاخص توده بدنی از طریق تفکر اعتقادی معنادار نبود. تاثیر مستقیم تفکر اعتقادی و افسردگی و نگرانی بر شاخص توده بدنی منفی و معنادار بود. همچنین براساس نتایج بدست آمده مشخص شد که بیشترین تاثیر را تفکر اعتقادی بر شاخص توده بدنی داشته و کمترین تاثیر را نگرانی بر شاخص توده بدنی داشت.

کلیدواژه ها:

شاخص توده بدنی ، تفکر اعتقادی ، افسردگی ، نگرانی ، دانش آموزان دختر دوم متوسطه شهر مهاباد.