اثربخشی برنامه توان بخشی شناختی رایانه محور بر انعطاف پذیری شناختی و بازداری پاسخ در کودکان مبتلا به صرع

زمینه و هدف: مسائل شناختی مهمی در بیماران مبتلا به صرع وجود دارد که می توان به اختلال در کارکردهای اجرایی مانند انعطاف پذیری شناختی و بازداری پاسخ اشاره کرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه توان بخشی شناختی رایانه­محور بر انعطاف­پذیری شناختی و بازداری پاسخ در کودکان مصروع انجام شد. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به صرع مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان کودکان مفید در سال ۱۴۰۰ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد ۳۰ کودک واجد شرایط وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جایدهی شده اند. گروه آزمایش ۱۲ جلسه تحت مداخله برنامه توان بخشی شناختی رایانه­محور قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزار جمع آوری داده ها آزمون کارت های ویسکانسین گرانت و برگ (۱۹۴۸) و آزمون استروپ (۱۹۳۵) بود. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS۲۰ و آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره، وارسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه توان بخشی شناختی رایانه محور باعث بهبود انعطاف­پذیری شناختی (۰/۰۰۱p<) و بازداری پاسخ کودکان مصروع شده است (۰/۰۰۱p<). نتیجه گیری: برنامه توانبخشی شناختی رایانه محور یکی از روش های موثر بر کارکردهای اجرایی است که باعث بهبود انعطاف­پذیری شناختی و بازداری پاسخ کودکان مبتلا به صرع می شود در نتیجه می توان به عنوان روشی جایگزین یا مکمل برای مداخلات معمول در این کودکان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Cognitive flexibility ، response inhibition ، cognitive rehabilitation ، computer-based ، epilepsy ، انعطاف پذیری شناختی ، بازداری پاسخ ، توان بخشی شناختی ، رایانه محور ، صرع