مدلسازی عوامل شکل دهنده گردشگری آشپزی و اثر آن بر وفاداری گردشگران (نمونه موردی: گردشگران شهر اصفهان)

واژه­ی هیجان­انگیز گردشگری آشپزی به عنوان محصول گردشگری سودمند، پرمنفعت و جدید، در قرن اخیر باعث ایجاد دگرگونی و پیشرفت­های قابل توجهی در عرصه­ی صنعت گردشگری جهان شده است. هدف از این پژوهش مدلسازی عوامل شکل دهنده گردشگری آشپزی و اثر آن بر وفاداری گردشگران در شهر اصفهان می­باشد، در این راستا گردشگران داخلی و خارجی شهر اصفهان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد ۳۸۴ گردشگر محاسبه گردید که به ترتیب ۲۴۶ و ۱۳۸ گردشگر داخلی و خارجی مورد پرسشگری قرار گرفته است. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی تحلیلی است. برای پیشبرد تحقیق از مطالعات کتابخانه­ای و پژوهش­های پیشین محققان استفاده شد. در نتیجه پرسشنامه­ای با مقیاس ۵ گزینه­ای لیکرت طراحی گردید. برای سنجش روایی از تکنیک قضاوت خبرگان و جهت سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. پس از جمع­آوری داده­ها، طبقه­بندی و تحلیل یافته ها با استفاده از نرم­افزار SPSS، صورت گرفت.مدلسازی نیز با بهره گیری از نرم­افزار AMOS انجام گردید. نتایج نشان داد که گردشگری آشپزی بر رضایت گردشگران داخلی و خارجی در شهر اصفهان اثرگذار بوده است. همچنین تایید شد بین تجربه­ی مثبت گردشگران داخلی و خارجی از غذای بومی و درآمد اقتصادی ناشی از آن رابطه وجود دارد. نتایج حاصل از کاربرد مدل­سازی معادلات ساختاری بیانگر آن است: آگاهی و شناخت گردشگران از غذاهای بومی اصفهان با بارعاملی ۲۶/۰ و نیز نگرش ذهنی مثبت به غذاهای بومی اصفهان با بارعاملی ۲۲/۰ اثر معناداری بر تمایل به تجربه مجدد گردشگری آشپزی و استفاده از انواع غذاهای سنتی اصفهان دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری آشپزی ، وفاداری گردشگران ، گردشگران خارجی ، مدلسازی ، شهر اصفهان