بهینه سازی حمام بمنظور کاهش ولتاژ در روش نیتروکربوره کردن الکترولیتی پلاسمایی فولاد ضد زنگ آستنیتی و بررسی زیست سازگاری آن در بدن خرگوش

بمنظور بهبود ویژگی های سطحی برای استفاده در کاشت های پزشکی، یک فرایند نیتروکربوره کردن الکترولیتی پلاسمایی روی فولاد ضد زنگ آستنیتی بکار گرفته شد. محلول پایه، اوره ای با ۱۰ درصد کلرید آمونیوم و ۳ درصد کربنات سدیم به عنوان حمام الکترولیت آماده شد. سپس نمونه ها باجریان مستقیم و کم ترین ولتاژ (۱۵۰ ولت) پوشش داده شدند. ریخت شناسی سطح و سطح مقطع نمونه ی پوشش داده شده به وسیله ی میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. ریز ساختار و ترکیب شیمیایی نمونه ها به وسیله ی آنالیز تفرق اشعه ی ایکس (XRD) و پراکنش انرژی اشعه ی ایکس (EDX) مطالعه شد. ریز ساختار لایه ی بیرونی پوشش شامل اکسید های کروم و آهن می شود. برای بررسی زیست سازگاری نمونه ی نیتروکربور شده و مقایسه ی آن با فولاد ضدزنگ آستنیتی، دو گروه نمونه شامل نمونه ی بدون پوشش و نمونه ی پوشش داده شده، در استخوان درشت نی خرگوش قرار گرفت. پس از ۶ هفته پین ها از بدن خارج شدند و به وسیله ی میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراکنش انرژی اشعه ی ایکس (EDX) مطالعه شد. عکس ها نشان دهنده ی سطح نمونه هستند و با مقایسه ی آن با عکس های پیش از قرار گیری در بدن می توان به وجود لایه ای از بافت پی برد. آنالیز EDX نیز مقادیر قابل ملاحظه ای از فسفر و کلسیم و توزیع نا یکنواخت آن ها را روی سطح نمونه نشان می-دهد که نشان دهنده ی رشد بافت روی سطح به دلیل ساختار متخلخل است.

کلیدواژه ها:

نیتروکربوره کردن الکترولیتی پلاسمایی ، زیست سازگاری