تعیین عوامل مؤثر در نگرش و گرایش کشاورزان به کاربردسیستمهای آبیاری بارانی در استان کرمانشاه

این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر در نگرش و گرایش کشاورزان به کاربرد سیستمهای آبیاری بارانی دراستان کرمانشاه انجام شده است. نتایج نشان می دهد بین متغیرهای تحصیلات، وضعیت اراضی آبی، منابعتأمین آب، میزان مالکیت اراضی آبی ، شرکت در کلاسهای آموزشی و استفاده از سیستم آبیاری بارانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. از مهمترین موانع و مشکلات کشاورزان در عدم گرایش آنها به استفاده ازاین سیستم را میتوان فقدان خدمات پشتیبانی و کمبود اعتبارات نام برد. از میان منابع دسترسی کشاورزان به اطلاعات فنی، مراکز جهادکشاورزی و کلاسهای آموزشی بیشترین و رایانه و اینترنت کمترین تأثیر راداشته است. کارایی بالای سیستم و دسترسی به متخصصان بیشترین و عدم آموزشهای فنی درخصوص سیستم کمترین تأثیر را در نگرش کشاورزان به استفاده از سیستم آبیاری بارانی داشته است. با توجه بهیافته های این تحقیق بایستی در سیاستگذاری ها و تدوین برنامه های حمایتی به جنبه های اقتصادی عملیات اجرایی و فنی بکارگیری سیستمها توجه خاص شود. همچنین افزایش اعتبارات سیستم های نوینآبیاری در مراحل مطالعه و طراحی، کنترل و بررسی، نظارت بر اجرا ، نظارت بر بهره برداری و استفاده از مشارکت بخش خصوصی می تواند به توسعه این سیستم ها کمک نماید. همچنین ضرورت دارد به مسئله تحقیقات، آموزش و ترویج سیستمهای آبیاری در قبل و بعد از اجرای سیستم اهمیت بیشتری داده شود.

کلیدواژه ها:

آبیاری بارانی ، پذیرش تکنولوژی ، کرمانشاه